Hergün erken kalktığım gibi bugün de erken kalktım. Niye hep böyle oluyor valla bilmiyorum ama bundan şikayetçi değilim.
Neyse... Kalktığımda çok heyecalıydım çünkü ormanın derinliklerinde biryerde kamp yapacaktık. Annem hazırlıkları çoktan yapmıştı. Birkaç dakika içinde hazırlandık ve yola çıktık.
Gerçekten uzun bir yoldu ve çok yoruldum. Ormanın başlangıcını arabayla değil yürüyerek geçeceğimiz için bu yorgunluğu daha çok yaşayacaktım.
Orman büyük ağaçlarla doluydu ve uçsuz bucaksız bir patika aşağıya doğru uzanıyordu. Patikayı aştıktan sonra kamp yapacağımız yere geldik.
Çadır kurduktan sonra biraz ateş yaktık. Yavaş yavaş akşam oluyordu ve etrafın karanlığı daha da artıyordu. Etraftaki hayvanlar beni korkutuyordu.
Kurt,tilki,yaban domuzu ve daha birçok hayvan vardı. Evden getirdiğimiz marşmelovları ateşte kızartıp afiyetle yedik. Biraz sohbet ettikten sonra çadıra girip mışıl mışıl uyuduk. Biraz sonra dışarıdan sesler gelmeye başladı...
Bu bölüm çok kısa oldu... Kusura bakmayın. Bir sonrakine uzun olur.
2. Bölümü okumaya başlayabilirsiniz...
