Authors note: First time ko to. Sorry na pag medyo hindi maayos. HAHAH.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~O~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Leandro's POV
Ako si Leandro , the most useless man who ever lived. Baket ganito sakin ang pagibig? Di naman ako panget pero bakit patuloy akong iniiwasan at sinasaktan ng mga babae? Ginagawa ko naman ang lahat. Hays.
Hindi ko parin nakakalimutan nung araw na tinext ako ng aking kasintahan , dahil gusto niya raw makipagkita. Dali-dali akong naligo at naghanda dahil inaasahang magiging masaya ang araw na ito dahil makakasama ko ang gusto kong makasama habang buhay. Pagkatapos magbihis ay dali-dali kong kinuha ang aking Cellphone para itext ang aking mahal.
Cellphone Conversation:
Leandro: Bee , ready na ako . San at anong oras nga pala tayo magkikita ? :")
Jestonee: Ngayon na , Tapat ng UP diliman.
Leandro: Sige bee , Otw na ako. Hintayin mo ko haa? :)
*end of convo*
Leandro: Makadaan nga muna sa Flower shop bago dumeretso sa UP.
*nakarating sa flowershop*
Leandro: Magkano po Small Bouquet ninyo la?
Ale: Sorry iho, Walang available na flowers ngayon e, Nalanta lahat bigla . Nakakapagtaka nga , sorry iho.
Leandro: Ok lang ho la, Meron pa po ba kayong alam na malapit na flowershop? Ibibigay ko po kasi sa Girlfriend ko.
Ale: Ang sweet mo naman iho, Ang alam ko nalanta rin ang ibang flowers nila , marami narin kasing dumaan dito na naghahanap ng flowers. Presensiya mo lang siguro sa iyong irog ay importante na sakanya.
Leandro: Ay ganun po ba, Malas naman. Thanks pala sa advice ninyo lola.
*umalis na si leandro*
Jestonee's POV
Hindi ko na kaya. Masyado na akong nahihirapan , Ang daming problema. Problema sa Pamilya at pera sa pang-College ko pa. Sa tingin ko ay kelangan ko na i give up ang relasyon ko kay Leandro. Andito na pala siya !
Leandro: Hi Bee ! *sabay ngiti*
Jestonee: Mag-ingat ka ha? Tandaan mong mahal kita.
Leandro: Bat ganyan ka mag salita? Anong problema?
Jestonee: Sorry Leandro Pero makikipag hiwalay na ako sa iyo. Sobrang dami na ng problema ko, ayaw ko ng madamay ka pa.
Leandro: Pwede ba nating pag usapan to bee? Kaya kitang tulungan!
Jestonee: Basta ayaw ko lang na madamay ka pa.
*Sabay walk-out si Jestonee habang umiiyak*
Sinubukang pigilan ni Leandro si Jestonee ngunit sadyang ayaw na ni Jestonee. Pumunta sa isang sulok sa harap ng Main Gate ng UP Diliman si Leandro habang umiiyak. Nakita siya ng Guwardya kayat siyay pinatayo at pinalayas sa sulok.
Naglalakad sa daan si Leandro at biglang.
"EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEENGGGGGGGGGGGGGG"
Nabundol si Leandro ng isang malaking cargo truck.
"AAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHH!" Sigaw ni Leandro sa kanyang higaan.
Leandro: Salamat at panaginip lamang iyon. Pero Bakit Patuloy na ipinapaala ng aking mga panaginip ang masasakit na karanasan na ng yari samin ni Jestonee.
Nagmukmok sa Isang tabi si Leandro. Tila bay Gusto ng Magpakamatay tuwing naaalala ang mapait na karanasan.
*knock knock* Kumatok sa pinto ang nanay ni Leandro na si Ylona.
Nanay Ylona: Leandro ! Nagmumukmok ka nanaman diyan ! TARA NA ! Handa na ang almusal. First day niyo sa School ngayon! Maghanda ka na!
Leandro: Ayaw kong Pumasok ! kahit first day pa yan. useless naman na ako . Iniwan ako ng mahal ko. PABAYAAN niyo na ako!
Nanay Ylona: WAG KANG PABEBE diyan! papasok ako diyan papaluin kita!
Leandro: Maliligo na ma! ikaw naman joke lang yun.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Chapter 2 to be updated~
