Tehlikeli Aşk

Sen Benimsin

Berkeden nefret ettiğimi hissettim. Şuan tek isteğim annemi bulmaktı ve bulucaktım da. Kimden yardım istemeliydim? Emir. Tabi ya emir. O berke bu oyunun içindeyse berkeye karşı beni de annemi de korurdu. Berkeyi bir yolunu bulup yolladım. Hemen giynip evden çıktım. Emirin numarasini bilmiyordum. Ev adresini de. Bir umut yüzme salonundadir diye hızlı adımlarla gittim. İçeri girdiğim de o yoktu. Ne büyük hayal kırıklığı! Işıklar kapalıydı. Emir bazı geceler salonda kalıp yüzme çalışmaları yapardı. Sanırım şimdi yok. Bir köşeye kıvrılır kıvrılmaz uyuyakaldım. Yüzümü okşayan bir el hissettim. Tityerek kalktım. Bu emirdi. Uyandığımı görünce kızardı.

"SENİN NE İŞİN VAR BURDA ?

"E-EMIR. ŞEEEYYY....

"NOLDU"

"SENİN YARDIMINA İHTİYACIM VAR EMIR"

Kafasını şaşkın bir şekilde sağına çevirdi emir. Bu berkti. Burda bile pesimi birakmiyordu. Yanıma gelip aa sevgilim seni sonunda buldum diye belime sarıldı. Emirin yumruğunu sıktığını gördüm. Emir resmen sinirlendi.Yoksa ? Ne yoksası. Ciddi ciddi kıskandı beni bu çocuk. Berke dönüp

"Beni nerden buldun ? Yalnız kalmak istiyorum"

"Emirle vakit geçirerek mi yalnız kalıyorsun sen"

Berk çıkıyorum ben seninde 3 dakikan var diyince , başımı yere eğdim. Emire dönüp kulağına yaklaştım. "Şimdi gidiyorum yarın sabah 3 te salonun arka bahçesinde seni bekliyor olacağım"
Sonra berk anlamasin diye hemen arkasından bende çıktım. Berk çok sinirliydi. Arabamın kapısını ilk defa o açıp şebeklik yapmamaştı. Arabaya bindim çok hızlı gidiyordu. Evimin önüne gelince beni indirdi. Ve kulağıma eğilip "SEN BENİMSİN" sakin unutma derin. Dedi. Bi an yutkunamadım. Sonra arabadan hıphızlı indim. Sabah olmasını bekliyordum. Bir türlü gözüme uyku girmedi o kadar geç yatmıştım ki sabah kalktığımda saat 2 ye geliyordu. Hemen kalkıp duş aldım. Giynip evden çıktım. Hava yağmurluydu. Ve ıslanmak benim en sevdiğim şeydi. Emiri arka bahçede bir bankta oturup beklerken yağmurun hafif çiselemesiyle gelen toprak kokusunu içime çekiyordum. Sonra toprak kokusundan bile daha çok sevdiğim bir koku geldi burnuma, emirin kokusu. Ayağa kalkıp selam verdim sonra tekrar oturdum. Oda hemen yanıma oturdu.

"Anlat bakalım derin"

"Berk"

"Onu sevmediğini söyliyeceksen ben biliyorum ama o anlama..."

"Hayır emir dur konu bu değil. Konu çok daha önemli"

Emir şaşkın bir biçimde bana baktı. Bütün herseyi anlattım. Ve beklediğim cevap.
"Seninle anneni bulacağım, söz veriyorum. "

Dudaklarım titriyordu emire teşekkür edicekken, bana sarıldı. Emir bana sarilmisti. Resmen biz sarilmistik?!