Bir kimsenin Büyük Sahra'da uykuya daldigini ve utandiginda ise ihtiyacı olan her şeyi yaninda hazir bulduğunu farz ediniz. Bu adam kendisine bu lutuflarin kimden geldiğini hic dusunmeyecek, yenilecek şeyleri yemeye, içilecek şeyleri ise içmeye başlasa ne büyük divanelik etmiş olur değil mi?
Dünyaya gelen bir insan da sahrada yatan bu adama benzer. Dünyaya geldiğinde güneşten, aydan tut da meyve ve sebzelere kadar her şeyi emrine hazir bulmuştur. Bir ömür boyu bu nimetlerden istifade ettiği halde onlari ihsan eden zati hic düşünmeyen bir insan, ne derece gaflet ve nankörlük icindedir, kiyas ediniz.
