2. günüm açıkçası biraz daha alıştım Ankara'ya.Neden diye sorarsanız tabii ki dünkü olaydan sonra bisikletle gezinmeye devam ederken 2 tane kız gördüm biraz konuştuk ve arkadaş olduk.En azından çarşıda gezebileceğim bir kaç arkadaşım oldu.Mutluyum yani çok da iyi insanlar.Aileleri ile tanışmayı da düşünüyorum onların da iyi insanlar olduğunu düşünüyorum.
Ama o çocuk ve o bakışma ahh hiç aklımdan çıkmıyor neyse ya unutmam gerekiyo olmayacak duaya amin dersem sonuç hüsrana dönecek kendimi üzmek istemem...
Annem:Kızım hazırlandın mı??
-Ah nasıl unuturum okula kayıt için hazırlanmam gerekiyordu...Neyse daha fazla zaman kayebetmeden hazırlanmalıyım.
HAZIRLANDIKTAN SONRA
-ANEEEEEEEEEEEEEE!!! Ben hazırııııım...
-Tamam hadi daha fazla bekletmeyelim babanı gel...
-Geldiiiim
Okula varmıştık orta son için gidip kayıt yaptırdık ve eve döndük.......
