Confession

Confession I

Genevie's Pov (pronounce as jenivie)

'What was that?!' i asked to my self and read the last part.

"Masabi ko pa kaya sa kanya na mahal ko siya?" I read it out loud.


Wait......


Is it a story?!  Cool! Super cool! Story in a paper book?! Nice! This is my first time to hold a book like this! Yeah! My first time!


Ahmm, Anyway Im Genevie Ford. 10 years old and a 4th year high school. Hep! Before you say something (literally/mentally) hayaan niyo muna akong magpaliwanag. First of all, Im not a genius but Im intellegent (magkaiba po ang genius sa intellegent. Ang genius po ay super duper intellegent talaga and ang intellegent naman ay nasa middle lang) kaya kung may nagiisip man jan na na upgrade ako, well unfortunately not. Kaya lang naman ako 4th year na kahit 10 years old palang ay dahil, nag upgrade na din ang utak namin kasi year 4012 na po kaya! Kaya, wag na kayong magtaka kung sinabi ko kanina na first time kong makahawak ng libro na gawa sa papel kasi lahat ng nandito ay pinapagana na ng technologies.

And you wanna know kung bakit alam ko ang papel kahit puro technologies na ang nandito?


Well, simply because of our history subject. Natural lahat ng nangyari sa history ay napag aralan na namin. Simula sa nagmula daw ang tao sa Proconsul o bakulaw, nakakatawa diba? Pero, don't worry sa teory of evolution lang yan. And im not an evolutionist Im a creationis at naniniwala ako na ang Diyos ang may gawa sa atin.

Anyway, enough of that. Back to the topic, so, yun nga first time kong makahawak ng papel kasi lahat ng pinanggagalingan ng papel dito ay napalitan na ng artificial trees kaya ang tinuturing namin na notebook ngayon ay tablet na. Gets?



Siguro nagtataka din kayo kung bakit may ganito ako? Here let me give you a recap....

*Flashback*

'Owww, this is so boring..' sbi ko sa sarili ko kasi naman walang pasok ngayon! Wala tuloy magawa. Tss.

*kick~*

Ayan nasipa ko tuloy yung bola. Psh kukunin ko na nga....


On the second tought, wag na pala. Nasa 'Unpredictable House' kasi. Nakakatakot kaya doon. Kasi dinila mabuwag, not that na hindi mabuwag ng mga technologies namin ah? What I mean in 'hindi mabuwag' eh, hindi nila malapitan manlang,I dunno why.


Anyway, Makaalis na nga lang.. Aalis na sana ako ng may bigla akong naramdaman na parang may nanghihila sa akin na pumunta sa loob ng ' Unpredictable House' and before I knew it, nasa loob na ako nito at isa lang ang masasabi ko pagkapasok.

" Wow!" bulong na sigaw ko, ay ewan. Basta maganda ung loob. Yeah, luma na siya pero maganda pa rin. Mula sa tiles, furnitures at kung ano ano pa. Habang nagtitingin tingin sa loob ay nakita ko na yung bola ko sa ilalim ng lamesa kaya kinuha ko na at aalis na sana kaya nga lang may nakita akong, ahmm, para siyang libro pero gawa sa papel? Basta ganon. Binuksan ko ito at dun ko nalaman na libro ito dahil sa Prolouge na nakalagay.

*End of Flashback*

So yun nga yung sinabi ko kanina, after ko palang makuha yung book ay umuwi na ako sa bahay namin at pumunta sa kwarto ko kung saan nandoon ang 'book reader' ko. Ginawa ko to when I was 7. Matagal na kasi akong bookworm kayanaisipan kong gumawa ng book reader na kung saan nagagawa niyang iproject as anime movie ang nialaman ng libro.

Nilagay ko na nga doon yung book at nag umpisa na din ng movie.

***2015***

Aezelle's Pov (pronounce as Azel)

"Bess Ayan na siya!" sabi sa akin ng bess/couz ko.

'Okay, this is it! Kaya ko to. Aja!' sabi ko sa sarili ko at lumabas na s pinagtataguan kong poste sabay sigaw ng....


"I LOVE YOU FRIDZ!!" sigaw ko ng malakas.

Pero.....