3.yüzük

17 1 0
                                    

Zehrayla beraber  biyere gidiyoduk nedenmi beraberdik çünkü artık çok yakın arkadaştık  yani nası desem yakındık akşamdı annemden nasıl izin aldığıma hala inanamıyordum zehra bana "ne güzel yıldızlara baksana"dedi   bende hafif gülümseyerek başımı salladım ve yola devam ettik zehra düşünceli gibiydi hala yıldızlara bakıp bakıp duruyordu  bir yerde durup kaldı seslendim  hafifçe bir kaç kez  "zehra" diye  efendim  dercesine  baktı bana sordum bende" noldu neden durdun bi seymi oldu " zehra bi bana bide yıldızlara baktı daha sonra "yok bişey" dedi  devam ettik marketten iki browni aldık eve geliyoduk tabia zehra yine yıldızlara bakıyodu arkamızdan kopek sesleri gelmeye başladı arkama baktım sanırsın zebella üç pitbul vadı bakakaldım öylece sanki kalbim artık atmıyormuş gibiydi köpekler bize doğru koşuyorlarldı  beni yakalayıp o salyalı ağızlarının içindeki o pis ve pis olduğu kadarda sivri olan dişleri arasında kolumu bacağımı parçalamaları an meselsiydi çok korkmuştum nedense kaçamıyodum çokmu ödlektim acaba  zehra kolumu tuttuğu gibi koşmaya başladı zehranın kolumu tutmasıyla bende koşmaya başladım ikimizde çok hızlı koşuyorduk  köpekler biraz sonra gözden kayboldu  o anda dizlerimin bağı çözüldü ve yere kapaklandım kafamı vurmuşum baygınlık yaşamışım gözümü açtığımda  zehra dibimdeydi bana dik dik bakıyodu "iyimisin bi şeyin varmı"diyordu bi şeyim yoktu bende"galiba gerçekten çok ödlekmişim "dedim dememle gülmeye başlamamız bir oldu kalktım düştüğüm yerden  etrafıma bakındım tam   düştüğüğüm yerde bir yüzük buldum ne garip yere  düşmüşüm  bende hem bizim sınıfın en gıcık kızının evinin önüne hemde bir yüzüğün yanına etrafıma bakındım yüzüğü cebime attım ve eve gittik bu anlarda bize macera oldu ama itiraf etmeliyim çok korkmuştum

benim atan diğer kalbimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin