Kahvelerde geldi..
Bir köşeye oturdum ve içmelerini bekledim. Yüzlerinin alacağı ifadeyi çok merak ediyorum. Birer yudum alır almaz önlerindeki sehpaya geri bıraktılar. Yüzlerinde anlayamadığım bir tebessüm vardı. İçlerinden biri;
-gelin kızımız da pek şakacı dedi.
Istediğim sonucu alamamıştım.hoşlarına gitti sanırım. Durum iyice kötüye gidiyordu.Ne yapacağımı bilmiyordum. Korkuyordum. Sonra diğerine göre daha yaşlı olan kadın beni babamdan istedi sanırım bu istemeye geldikleri adamın annesiydi. Yani kayınvalidem!
Ne diyorum ben ya! Olmaz olamaz böyle birşey! evlenemem hiç görmediğim tanımadığım bir adamla.
İstemiyorum!
İstemiyorum! Demeye kalmadan birde baktımki babam hayırlı olsun demiş bile. Sinirle oturduğum yerden fırladım ve odama doğru çıkmaya başladım. Adım attığım heryer sanki kayıyordu karanlık ve zor günler bekliyordu beni biliyordum. Allahım yardım et! zorda olsa odama çıktım.
Yatağıma girip yorganı kafama kadar çektim. Düşündükçe gözlerim dolmaya başladı. Sonra gözyaşlarım birer birer dökülmeye başladı. Kendimi sıka sıka ağlıyordum. Daha sonra dayanamadım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
Öylece uyuya kalmışım sabah kalktığımda evden garip garip sesler geliyordu...
