gündelik

Her kesin danışacaq bir hekayesi vardır.Bu gününden,düneninden amma mütleq vardır.Menim hekayem uzun olmasada var.Hekayemin qehremanı saf her şeyden uzaq heyatın ne olduğunu derk etmemiş çetin keçmekesli yolları ile qarşılaşmamış bır qızcığazdı.Böyük olmayan balaca rahat evlerı var Atası bacısi qardaşı yaşayır anasını ise doğuş zamanı itirmişdi. Dünyaya yenice göz açan heyatdan bixeber olan bu körpe ne bile bilerdi heyat qızı doğularken imtahanına çekdiyini.Düz 19il keçdi. O, balaca körpe getmiş yerine iri qara gözlü qara saçlı ağ rengli uzun ince bir qiz gelmişdi.Ağıllı çalışqanlılığı,her hereketine diqqetliliyi, böyüklere hörmet, etmeyi her kesin diqqetindeydi ,gözelliyi ise etrafındakıların ona qısqanclıq hissini artırırdı
Bir gün öz haqqımda düşünürdüm.Beynimde özüme suallar verib cavablarını axtarırdım Men nece mükemmel biri ola bilerem? Her kese nece yaxşılıq edecem? Balaca çantamı alıb Evden hazırlığa getmek üçün yola düzeldim. Çantamda qardaşıma hazırladığım kiçicik bir hediyyem ve menim anamdan tek xezinem olan gündeliyim...
Hazırlığa beynimdeki bu suallarla gedirdim ve o an bir sese aniden durdum.Bütün düşüncelerim,xeyallarım o sesin sayesinde qarmaqarışıq oldu Bütün bedenim esirdi Heç vaxt yol ile gederken maşınların sesine diqqet etmediyim halda bu ses meni qeyri-ixtiyari baxmağa mecbur etdi Ses o qeder qorxuducu ve vahimeli idiki bedenimin var olmasını bele hiss etmirdim.Heykel kimi yerimde donub qalmışdım terpene bilmirdim.İlk defe idiki bir hadiseden bu qeder tesirlenmişdim...Maşınlar tamamile sıradan çıxmışdı Sanki bir kağız parçasinin ezilmiş forması kimi...Bir anın içinde insanlar hemin eraziye yığışdılar.Bezileri maraq üçün , bezileri de yardım üçün orda idiler. Maşının içerisinden gelen sesler meni maşına teref getmeye maraq yaratdı .Bilmirdim orda ne göreceyimi ,heç ne ede bileceyimi bele bilmirdim. Sadece heç ne bilmeden görmeden maşına teref irelileryirdim. Yaxınlaşdıqca qorxu,heyecan artırdı. Özümü topladım ve sen iradeli,qorxmaz, cesur, dözümlü qizsan deyerek özüme güc destek veriridim İnsanların içinde çetinlikle keçsemde maşına yaxınlaşdım o an sanki gözlerimin ne gördüyüne inana bilmirdim.Yaralananlar içerisinde hemişe özümü tek hiss edende qerarsız qaldığım suallarda cavablarını tapmağımda mene kömek olan meslehetlerine hemişe ehtiyacım olduğu uzaq ama mene yaxın olan qonşumuz 50yaşlı Nigar xalaydi .
Çetin nefes alırdı üz gözü qan içindeydi . Qaçıb Nigar xalanın yanina getmek isdedim ama meni saxladılar Ora olmaz ! Çaresizdim diger insanlar kimi kenardan baxmağa mecburdum.Gözlerime inanmırdım .kimsearxadan elini çiynime qoyaraq "Gel gedek burda dayanmaq olmaz Ne senin , nede menim elimden heçne gelmez. Polislerin,hekimlerin işlerini çetinleşdiririk sadece Qismetdi qızım qaçmaq olmaz !Qismetde ne varsa oda yaşanılacaq"dedi.çönüb arxaya baxanda Nigar xalanın bacısı Melek xalanı gördüm.Ağlamaqdan gözlerim qızarmış ve şişmiş halda Melek xalaya baxıb qırıq-qırıq sesle bu sualı verdim. Nigar xalanın Ne günahı vardı? Her kese yaxşılıq eden kimsesizlere,kasıblara hemişe kömek olan birinin niye sonluğu bele olmalıydıki?! ....

Melek xala meni qucaqlayıb orada.n uzaqlaşdırdı .O çox güclü ve iradeli bir xanımdı Bu vaxta kimi onu ne xesdelendiyini nede ağladığını görmemişdim .Ele bilirdim ki , onun heyati sakit, istedikleri her şeye rahat nail olan biri kimi bilirdim Belkede buna göre Melek xalanı ideal biri kimi yaddaşımda saxlamışdım.Ömrümde ilk defe idiki Melek xalanın gözü den yaş axdığını gördüm . Başa düşürdüm derdini . Suallarımla derdini derinleşdirmemek üçün önce özüme geldim göz yaşlarımı silib Melek xalayla birlikde oradan uzaqlaşdıq Eve yaxınlaşmışdıq qapını açıb içeri girdik .Melek xala divanda oturub derin bir köks ötürdü. Sakitleşdirici derman verib uzanib istirahet etmeyini xahiş etdim . Ve " her şey yaxşı olacaq Melek xala " deyib ona ürek direk vermeye calışırdım sudan bir qurtdum içerek başını aşağı-yuxarı salladi .
Düz bir saat keçdi...Melek xala dincelmiş bu müddet erzinde xeberi eşiden her kes gelmişdi.Melek xalaya gedeceyimi xeber verim yola düzeldim .Artiq evden xeyli uzaqlaşmışdım ki, çantamın yanımda olmadığını gördüm.Yeqin bu qarmaqarışıqlıqda Melek xala gilde olduğunu düşünüb geri qayıtmaq mecburiyyetinde qaldım Yorulmuşdum gezmeye dizlerimde taqet qalmamışdı Amma çantamı geri gedib almalıydım.Bu gün olanlar pis bir xatire kimi yaddaşıma hekk oldu .Hadiseleri bir film kimi göz önüme getirib niye bunun olduğunu anlamağa ve bir netice çıxarmağa çalışırdım .Necede qeribe idi Birden melek xalanın sözleri yadıma düşdü.
"Qismetde ne varsa oda yaşanılacaq"! aniden yerimde durdum.
- Heqiqetende qismedi?
-Meger insan öz qismetini özü yazmır?
Düşündükce cavabini tapa bilmediyim xeyli suallar vardi Sanki suallardan suallar doğulurdu .Artıq Melek xalagilin evlerine çatmışdım .düzü utanırdım içeri girib soruşmağa .Çantamın burda olacağına böyük ümidim vardı.Her şeyden evvel gündeliyimde çantanın içerisinde idi.Derin nefes alıb ayağımı qapının gireceyinden içeri atdıb,içeri girdim Her kes meyus idi.Metbextde çay demleyen bir qızı gördüm ona yaxınlaşıb nazikcesine salam verdim Melek xalanın halını soruşub metlebe keçdim.Qızın adi Bahardı.
-"Bağışla belkede yeri ve zamanı deyil amma çantami itirmişem belke burdadir? Zehmet olmasa mene xeber vere bilersiniz ?"dedim Utamc hissi keçirtdim bu sualı deyende. Bahar mene iri gözleri ile diqqetle baxırdı.Sözümü deyib qutardıqdan sonra o - gözle baxım -dedi.
Üreyimde yalvarırdım ne olar çantam burda olardı deyirdim hardasa 5deqiqe keçdi ve Bahar elinde qırmızı çanta ile gelib bizde yegane yad çanta budur -dedi
Çantaya bir xeyli baxdım gözlerim dolmuş.hıçqırıqlı bir sesle - xeyir bu menim çantam deyil. Sizede eziyyet verdim çox üzür isdeyirem .Vaxdını aldim baxdigina gore teşekkur edirem Nigar xalada Melek xalada "İn Şa Allah " yaxşı olacaqlar. Sağolun deyerek oradan ayrıldım .çox pis oldmuşdum
artıq hava qaralana yaxı idi Eve gedib dincelib yeniden axdararam deyerek yola düzeldim .