Güneş ufukta görünmeye başlamadan önceki vakit. İşte o an bence günün en güzel anı ; günün başlangıcı mı desem yoksa bitişi mi bilemiyorum.. O an gökyüzü siyah değildir, mavi de değil. Gridir biraz.. Siyah kadar güzel bir renk yok. Çok klasik gelebilir size ama siyah benim vazgeçilmezim. Aynı zamanda lacivertte böyle.. Yani gece.gecenin rengi. SİYAH VE LACİVERT.. Geceleri uyumaktan pek haz etmem. Güneşin doğuşuyla uykuya dalmak en güzeli. Tabi bu sadece tatillerde mümkün. Okul zamanında 3-4 saatlik uykunun sanmıyorum bana yeteceğini kskskd...Şiş gözlerle okula gitmeyi ve onun beni böyle görmesi isteyeceğim en son şey.. Ha tabii o bana dikkat eder mi o da ayrı bi konu.. Ama o kim ben kim.. Bugün arkadaşlarımla görüşcem. Onlara danışcam. Onlar benim tek ama gerçek dostlarım. 3 kişi... Deniz benim ortaokuldan beri arkadaşım. Aynı üniversitenin farklı bölümlerindeyiz. Ben gazi Üniversitesi Mühendislik Fakültesi. O da mimarlık fakültesindeydi.. Diğer arkadaşım Yunus ve ufuk da üniversitede sınıf arkadaşım..Vee zil çalıyor. Off kapıyı açamam lazım kesin onlar geldi
.Ufuk kapıyı açmamla birlikte. İçeri girdi. Elindeki poşetleri yere fırlattı. Of of.Yunus "Naber abicim" ;Deniz ise "Dert ortakların geldi.Hadi dökül bakalım "diyerek içeri girdi.Onlara anlatırken bile utanıyorum kim bilir Azra 'yla konuşsam ne hale gelirim. Adı Azra ama benim AZRA'ilim o. En başlarda dediğim gibi bi melek. Ama azrailim o benim...
Deniz :Abi gelmiyo musun hadi ya seni bekliyoruuuuğğğğz. Ufuk:Lannn hade be ya. Yunus:Öldün mü olm. Geliyorum dedim. Ve peşlerinden salona gittim. Evde tek kalıyodum. Annemler antalyada yaşıyorlardı.E tabi sadece 3 arkadaşım olunca onlar da aileleriyle kaldığı için. Mecbur tek kaldım.
Denizin de ailesi Antalyadaydı ama annesi ve babası biz lise 3 teyken ayrılmışlardı.Babası da ankaraya taşınmıştı. Deniz de babasıyla yaşıyor.Babası çok kafa biri zaten. Yunus ve ufuk tüm aileyle kalıyorlar ve bundan şikayetçiler. Yunus lisede Azrayla aynı lisedeymiş.Onun hakkında fazla bi bilgim yok. Bildiğim şeyleri de ondan öğrenmiştim zaten. Ne yapcam hiç bir fikrim yok. Of of. Hayatımda sadece bi kıza aşık olmuştum azradan önce. 8. Sınıftayken. Hatırlatmak bile istemediğim anlar var.İşte sırf onun yüzünden 6 yıl aşık olamadım. İsteyime bağlı bişe değil ama yaşadıklarımı yaşarım korkusuyla kimseye bağlanamadım bile. Gerek arkadaşlık gerek sevgili olarak... Kaybetme korkusu sürekli içimde.. Hem de o şekilde. Allahım hatırlamak bile istemiyorum. Hafıza kaybı geçirsem? İyi olur bence. Tam böyle düşünürken. Denizin beni dürtmesiyle gerçek hayata dönüp düşüncelerimden hızlıca sıyrıldım. Deniz konuşmaya başladı."git açıl nolacaksa olsun dünyanın sonu değil ya abi.Her gün hayaliyle uyanmaktansa belki bir gün gerçeğiyle uyanırsın. Ha? Olamaz mı? İmkansız mı? Bence değil. İçinde tutma git açıl bak beni dinle. Nehirle beni görmüyor musun. Çok mutluyuz. Eğer zamanında açılmasayadım. Şuan merhaba bile diymezdim ona. Ama şimdi nasıl? Çok farklı, çok güzel.. Bizim gibi olduğunuzu hayal etsene bi"dedi. Ben de "Oğlum utanırım ben ya. Sizle konuşurken bile utanıyorum. Napcam? "Yunus hemen atladı"Kaan git açıl deniz haklı biz her zaman senin yanındayız. Şüphen olmasın " ben de "yarın konuşmaya çalışcam ama eğer beni bozarsa ya da reddederse uzun bi süre kendime gelemem haberiniz olsun "diyerek onları uyardım. Aslında konuşmayacaktım bunu biliyordum.. . Neyse muhabbet ilerledi böyle. Onlar gittiğinde saat 21 falandı.Saat daha erken olduğu için hava almaya dışarı çıktım. Bi bar vardı. Normalde barlara pek hatta nerdeyse hiç gitmeyen biriydim. Ama bi deneyim kafa dağıtıyım dedim.içeri girmemle ciğerlerime duman dolması ve nefes almakta zorlanmama engel olamadım. Burda yiyişen çiftler mi, fahişeler mi, yavşaklık yapıp her kıza dayayan mı, ne ararsan vardı.Bi bar taburesine çöktüm. Barmen yan gözle bana baktı. Haklıydı adam beni süzmekte.buraya gelen insanlara hiç benzemiyordum. Ama yan tarafıma oturan kızla birlikte bakışlarının üzerimden çekildiğini anladım. Kız yoğun bi şekilde parfüm kokuyordu. Kokusu bu sigara kokusunu bastırdığı için minnetar ama burnumun ölmesini sağladığı için de sinirliydim. Noluyo lan.kolumda bi el hissetmemle hareket etmemeye çalıştım. Dönmek istemiyordum. Kesin bi fahişe. Ama kendime engel olamayıp,içimdeki dürtüyle yan tarafıma döndüm. Yanımdaki kız... Yok artık. İnanamıyorum. Bu.. Selin... Azranın kavgalı olduğu kız. Azra bu kızı kantinin önünde saçından tutup sürüklemişti.E bu kız neden benim kolumu tutuyordu? Onu incelemeye başladım. İri dudaklarını bordo bi rujla boyamış,saçını açık bırakmıştı. Göz makyajı çok yoğundu. Kıyafeti ise. Aman tanrım.. Nerdeyse orası görünüyordu. Ve göğüsleri de straplez elbisenin üstünden fırlayacak gibiydi. Birden bana "Selam. Bugün kafa dağıtmaya ihtiyacım var bana yardımcı olabilir misin diyip göz kırptı.anlaşılan beni tanımadı.Zaten beni kim tanır ki."Nasıl yardımcı olayım selin "dedim. Bana anlamayan gözlerle baktı. "adımı nerden biliyorsun "dedi. Aynı üniversitede olduğumuzu söyledim. Bana bi kadeh viski ısmarlamak istedi. Onu kırmadım. İçtik. Tabi ben bi kadehte durdum. Ama o en az 5 kadeh içmişti.Artık eve gitme zamanımdı.Ona iyi geceler dileyip tam kalkmıştım ki koluma tekrar yapıştı ve artık burnumun aşina olduğu parfümü ciğerlerime doldu
Beni de götür burdan dedi. İstemeyerek de olsa onu da aldım. Buraya kadar yürüyerek gelmiştim. Lanet olsun niye arabamla gelmdim ki? Ayakta durabilmesi için bi elim omzunda diğeri ise belindeydi.evim çok uzak değildi ama biz yavaştık. 20 dk sonra Evdeydik.Onu evden göndermek için ayılmasını bekledim. Ama nafile.. Kendi yatağıma yatırdım. Salonda kanepede uyumuşum. Sabah kalktığımda okula geç kalmamak için acele etmem gerektiğini anladım. Odamdaydı tüm eşyam.Ama önce duşa girmem lazımdı.Odamda banyoya girdim.Tam bornozumu giyerken. Selinin üstünde iç çamaşırlaıyla kapının önünde olduğunu gördüm. Bilerek yaptığını fark ettim ama ağzımı açmadım bile. "Ah,pardon kaancım. Senin burda olduğunu bilmiyordum dedi. Ve arkamı dönüp çıktım. Hazırlandım. Selin ise yanında hiç kıyafeti olmadığı için sabah sabah beni Avm ye götürdü. Sonra okula gittik. Aslında okula onla girmek istemiyorum. Herkes takıldığımızı hatta yattığımızı bile düşünecekti.Ve ben bunun Azranın kulağına gitmesini istemiyordum. Onu indirdim park etcem falan deyip ondan kurtuldum.. Sonra direk denizi aradım. Açar açmaz "ben de tam seni arıyordum. Abi naptın sen. Nasıl böyle bişey yaptın inanamıyorum ya" derken anlamayan gözlerle telefona bakmaya başladım..
