Baya heycanlıydı.Acaba ne zaman tanışacaktık.İyi birisine benziyordu.Zengin gibiydi ama şımarık değildi sanki.İnsani gözünden anlarım.Ama gıcık birisine benziyordu.Gerçi Aslı pek takmıyordu.
Akşam yemeğini hazırlıyorduk.Pek yemek denilmez ama.İlk defa çorba yaptım.Bu da bi gelişme.Çatalları bıcakları koyduk.Tabaklarıda öyle.Sorfaya oturduk.Yemeğimizi yedik.Evimizin acilen alişverişe ihtiyaci vardı.Aslı ya
"Artık şu eve alışveriş mi yapsak?"dedim
Bi süre cevap vermedi.
"Olur"
Hemen hazırlandık.Hem gitmişken biraz dolaşırız diye düşündük.Ayakkabılarımızı giyerken iki tane yakışıklı bize doğru geliyorlardı.Aralarından biride bugün domates alan çocuktu.Çok heycanlanmıstım.Yanımıza yaklaşıp.
"Hey fıstıklar nereye böyle akşam akşam.(Tabi bu konuşan benim beğendiğim cocuk değildi galiba arkadaşıydı)
Ayaği kalkıp
"Pis terbiyesiz sanane" dedim
Yanindaki "oğlum biraz yavaş ol"dedi
"Şey kızlar biz tanışmaya geliyoduk da"dedi yakışıklı olan.
Aslı "Bizde dolaşmaya çıkıyoduk" ( Kulağıma boşver alışverisi) dedi.
"İyi bari çıkalım o zaman"dedi yakışıklı olan.
