Eve geldiğimde saat kaçtı hatırlamıyorum. Kaykayımı ve çantamı odamın bi köşesine koydum duşa girdim. Duşdan çıktıktan sonra kulaklığımı takıp,yatağımda oturdum. Müziğin sesi son sesken bir anda duyulmaz şekilde azaldı. Yine benimle konuşacaklardı. Kulaklığı çıkartıp kucağıma koydum. Evet ne istiyosunuz dedim. Kısa bi sessizlikten sonra "sana yardım edicez " diye yankı yaptı sesler. Gayet sıradan bi şekilde "peeeeeekiii şimdi izin verirseniz kulaklığımı takıcam şimdi" dedim sanırım kabul ettiler müziğin sesi kulaklığın kucağımda olmasına rağmen çok net duyuluyordu. Teşekkür edip kulaklığı taktım sonra zaten uyumuşum.
* * *
Yine aynı şekilde uyandım ve üstümü değiştirdim. Ve okuldayım. Müdür bey yine kapıda ve klasikleşmiş sözü HOŞGELDİNİZ İZBE HANIM ve sınıfa doğru yürüdüm. Sınıfa girdiğimde herkesin elinde bi kitap yada bi defter bi telaş sarmış sınıfı. Hass*ktir bugün sınav vardı hemde geometriden Yine sesler "sana yardım edicez. Sınavda başarılar" dedi tuhaftı. Ama bi sese güvenecek halim yok oturup bi kaç sayfa bende çalıştım.........Sınav bu dersti. Ama seslerden bi haber yok. Hoca sınıfa geldi. Kağıtları dağıttı. Tabi yerleride değiştirdi. Ben normalde tek otururum ama bu sefer sınıfın en tatlı çocuğu yanımdaydı. Çok heyecanlanmıştım. Adı Alex. Kumraldı açık kahve gözleri rampa saçları 1.80 boyu -kabul ediorum zürafa gibi,çocuk ama yakışıyodu bee- o büyüleyici ses tonu beni mala çeviriyodu....
Sınav başlamıştı. Sesler tekrar geliyolardı. -duyacağım zaman sesleri ilk bi uğultu yapıyo ordan anlıyorum duyacağımı- sınavın cevapları. Demek doğru söylemişler yardım ediyolardı. Bütün soruları yaptım yani söylediler kağıdı verip çıktım. Sesler kesildi. Teşekkür bile edemedim.Neyse sonra artık....Okul çıkışı Alex yanıma geldi. "Sınav.. bütün soruları tereddütsüz yaptın. Senin gibi biri bunu nası yapabildi hayret." Şaşırdım. Alex mapeli benimle konuşmuştu. Hemen silkelendim "şey ya evet çok çalıştımda oyüzden. " peki dermişçesine baktı ve gitti. Bende eve gidiyordum. Yani Alexe küçük yardımcılarından bahsedemezdimki. Yoksa söylesemiydim? Acaba söylesem başıma bişey gelir miydi? Bunları düşünerek eve gelmiştim bile.