18

15 1 0
                                    

Ik loop naar de Calafornia Place. Dus dat bedoelde Jack met Calafornia! Ik loop naar de bijna verlaten speeltuin. Aangezien er nog niemand is pak ik mijn mobiel en speel flappybird.

Een jongen - die verdacht veel lijkt op Jack - loopt met een zwarte bivakmuts op naar me toe. 'Zo Jade,' Begint hij. 'Ik had niet verwacht dat je ook nog echt zou komen.' Ik slik. 'Wie ben je? Doe je bivakmuts af!' Beveel ik. De man grijnst. 'Oke, dan.'

Hij trekt zijn bivakmuts af. Ik schrik, dit had ik niet verwacht.

Ik wil naar hem toerennen, hem knuffelen en kussen, vertellen hoe veel ik hem gemist heb, hoeveel ik van hem houd, maar tegelijkertijd wil ik hem schoppen of slaan, huilen en vragen waarom hij me dit heeft aangedaan.

Maar door zijn kille, afstandelijke blik besluit ik geen van beide te doen.

'Jason.' Piep ik.

***

Sorry voor het korte hoofdstukje, maar het blijft een kort verhaal en ik vond dit een mooi einde.

Keep Smiling.
-x- Sanne

Secrets [Voltooid]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu