Starbucks Lovers ( very short story)

Starbucks Lovers-1

guys medyo may halong true story ito kaya enjoy!

-------------------------------

Abby

"abby, Is it true? that you like me?" tanong ni drew sa akin. ano bang gagawin ko? gagawa ba ako ng alibi o sasabihin ko na lang ang totoo? pucha naman to oh, bakit kailangan niya pa ako tanungin ng harapan. Di niya alam na konting konti na lang hihimatayin na ako.

"huh? ha?" yan lang nasabi ko. wala talagang lumlabas sa bibig ko. ano sasabihin ko ba? hindi niya alam gaano ka hirap sabihin sa kanya ng harapan. Alam ko kasing may ibang laman ang puso niya. ano na?

"sabi ko. do you like me?" inulit pa talaga. Ewan ko!!!

pero paano nga ba ako napunta sa ganitong situation?.........

=================

Flashback

" abby pwede mo ba akong samahan mamaya sa starbucks? gusto ko lan ng kausap" tanong niya ako habang naglalakad kami sa hallway papuntang cateen

"oo naman." sabi ko. SIYEMPRE!!!

ako nga pala si abby crush ko si andrew since this school year.Super close na kami agad, pero quiet ka lang di kasi alam ni andrew na crush ko siya. actually parang sa group of friends namin siya lang ang walang ka alam alam kahit na medyo obvious na nga minsan mga friends ko. Manhid lang. Minsan nga napapa isip ako kung bakit ko nagustuhan si drew, kung tatanungin ako ng friends ko ano daw nagustuhan ko sa kanya....... SPEECHLESS lang ako . Wala akong list ng nagustuhan kay drew

nakarating na kami sa canteen at bumili na ng meryenda namin..

" Hi andrew" landing sabi ni pauline. duh! the ever landi kay andrew. pumunta na lang ako sa cashier para magbayad baka maya maya masuka pa ako. Bakit ba lapit to ng lapit kay drew nakakainis. wait bakit ba ako nag rereklamo? sino ba ako? hindi naman ako girlfriend.

"hi pauline. sige mauna na ako may klase pa kasi kami" sabi ni drew na parang napilitan. OO nga pala ayaw din ni andrew kay pauline, pansin niya din kasi na sobrang landi ng babaeng ito.

habang kinukuha ko na yung change ko biglang may humawak sa mga kamay ko,kay andrew pala na kamay. Tinignan niya ako sa mata na parang sinasabi niya na 'emergency. lais na tayo dito' hinila niya ako bigla.

Tumatakbo kami pa alis sa canteen habang HAWAK NA HAWAK niya ang kamay ko, alam ko ang babaw pero kinikilig ako. Andrew pigilan mo ako baka hindi ko mabitawan ang kamay mo..

pawis na pawis kaming nakarating sa room.

"pasensya ka na ayaw ko kasing tumagal doon sa canteen. Alam mo na, nandoon si Pauline" sabi niya habang ako naka tiningin a rin sa mga kamay naming magkahawak.

"ahh ok lang." pagka sabi niya nun binitawan niya na bigla ang kamay ko. :/ ayyy

"ayy sorry dahil sa akin, na sira tuloy folds mo sa damit." lumapit siya sa akin hinawakan niya ang sleeves ng shirt ko at inayos ang folds nito. Takte ang lapit namin sa isa't isa, naaamoy ko na ang kanyang mabango na perfume. Mag sisinungaling ako pag sinabi kong hindi ako kinikilig dito.

" oh ayan tapos na" rinig kong sabi niya pero parang di ako makagalaw. bakit ba kasi ang careless careless mo drew lumalapit ka bigla sa akin.

"abby mamaya ha. starbucks" sabi niya at doon pa ako bumalik sa sarili ko

"ha? oo. pero sure ka tayo lang? baka ma bored ka lang sa akin?"

" di ah. gusto ko ng yun eh, yung tayo lang dalawa. "