1.Bölüm

919 23 3
                                    

Ilk bölüm yayınlandı. Inşallah beğenirsiniz sizi hemen bölümle baş başa bırakıyorum.

Selin'in Ağzından

Hala unutamadığım o sözü düşünüyordum. Ne demeye çalışmıştı ki hatta neden bunu giderken söylemeyi tercih etmişti ki ? Bahsettiğim söz babam olacak herifin gitmeden önce bana bir cümle ardından verdiği bir söz , o zamanlar pek anlamamıştım küçüktüm anlamamakta haklıydım belki de. Babanız siz 5 yaşındayken kulağınıza eğilip " senin bir abin var sana söz veriyorum onu tanıyabilmen için sana resimlerini göndericem . Hoşçakal" derse sizin de benden pek farklı olacağınızı düşünmüyorum . Sen 5 yaşındaki bir şeyi nasıl unutmazsın diyeceksiniz o zaman da şimdi ki gibi akıllıymışım tüm günlük tarzı şeylere bunu yazmışım . 1 hafta önce bu yazdıklarımı okumam ile tekrar hatırladım her şeyi . Anneme hiç bir şey anlatmadım o adamla neler yaşadıklarını biliyordum en önemlisi o adamın annemi ne kadar üzdüğünü ...

Ali'nin Ağzından

Hala sırtım acıyordu. Bu adamın amacı neydi niye her sinirlendiğinde acı çeken ben olmak zorundaydım neden hep ben kemer yemek zorundayım. Biliyor musunuz bana bunların hepsini yapan kişi babam. Kulağa şaşırtıcı gelebilir. Hangi baba evladına kıyıp kemerle vurabilir diyebilirsiniz ama benim babam bu gözünü bile kırpmadan kemerle döven adam bu . Zamanla alışırsınız çünkü babam değişmeyecek hep o acımasız sinirlendiğinde bana vuran o herif olarak kalacak. Beni babamdan koruyabilecek bir insan da yok. Herkes annen diye sorabilir o kadın bunlardan yıllar önce bıkmış olmalı ki babamı boşamış zaten annem burda olsaydı da bir şey farketmezdi onun da umrunda değilim . Şimdi bizim tayfanın yanına gidiyorum biraz kafa dağıtıp sakinleşmem Lazım. Sakinleşince eve gidecekmişim emir büyük yerden...

Savaş'ın Ağzından

Hala Israrla arıyordu. Beni istemeyen bir adamın telefonunu neden açayım ki ? Neden onla Görüşmek isteyeyim ki ?
-Arayan kişi babam beni doğduğum gün evlatlık vermiş adam . Kendisi erkek çocuk istemediği için beni doğduğum gün evlatlık vermiş . Ne kadar acı değil mi ? Ama ben alıştım. Kimseye boyun eğmiyorum zaten şimdi daha büyük sorunlarım var etrafın beni katil görmesi gibi umrumda değil gerçekler ortaya çıktığında kaybeden taraf onlar olucak. Ailem bana inanıyor ve güveniyor . Belki de beni hayatta tutan tek şey bu . Hala Israrla Çalan telefonu pes edip açıyorum tek duyduğum şey " sana Kardeşinin resmini göndericem onu Tanıma vaktin geldi özür dilerim. Hoşçakal "

Nazlı'nın Ağzından

Hala kendimi buranın bir parçası gibi hissedemiyorum doğduğumdan beri burda olmama rağmen alışamadım böyle giderse de alışamayacağım ama içimde bir ses var senin gerçek evin burası diye . Ben aslında buranın bir parçası Değilim . Yani üvey çocuğum bu yüzden kendimi hiç buraya ait hissedemedim. Alışmaya çalışıyorum hep bir engel çıkıyor beni burdan soğutacak. Kafam karışıyor odamda bulduğum o kağıttan sonra kafam karışıyor belki içimdeki ses HAKLI belki de bu bir ŞAKA...

Ilk Bölümün sonuna geldik bu daha çok karakterleri tanımanız içindi diğer bölümde olaylar başlıcak inşallah beğenmişsinizdir.


Kardeşim (AlSel SavNaz)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin