1.Bölüm: Karanlık

569 19 5
                                    

Liseye yeni başladım ama geçmişim beni takip ediyor... Karanlık peşime takılalı 3 yıl oldu. Ve hala bırakmadı. Kabuslarımda beni rahat bırakmadı... Depresyondayım.. Diğer alem beni kendisine çekiyor..Bir anda donuklaşıyorum, hiçbir şey hissetmiyorum, sanki geriye doğru düşüyor gibi oluyorum, gözlerim kapanıyor, burada değilim yok oluyorum diyorum.  Karanlık bu dünyamı da kapladı. Güneş parlıyor, kuşlar cıvıldıyor, insanlar konuşup gülüşüyor, bense sadece sisli soğuk bir gecede korkunç suratlı yaratıklar görüyorum, sanki gözlerimde karanlık bir perde var gibi her yeri karanlık ve şeytani görüyorum.. Geceleri sayıklamalarım ve farkında olmadan yaptığım hareketler. Bilmediğim dillerde bir şeyler söylüyorum, konuşuyorum, ellerimle bazı hareketler yapıyorum, yatağıma oturuyorum ama o an uyuyorum nasılsa farkediyorum sanki kendimi dışarıdan izliyor gibi.. Bakışlarım değişiyor ve içime işleyen şeytanı hissediyorum...  Hayatımda yeni açılan bir sayfa daha şimdiden ziftle kaplandı.. Hiç arkadaşım yok sadece bir karalama defterim... Zaten insanlar benden korkuyor... Bense onlardan nefret ediyorum... Nefret duygusu alevleniyor içimde, vahşet istiyorum, kan ve gözyaşı.. Hepsi acı çekmeli.. Şeytanın fısıltıları zihnimi bulandırıyor... Bazen kontrolümü kaybediyorum ve bedenimi o alıyor.. Kendi imzalarını atıyor defterime.. Kendi eserlerini yazıp çiziyor.. Benden ne istediğini bilmiyorum, yaptığı şeylerinde ne olduğunu bilmiyorum.. 

Zamanla karalama defterim onun özel kitabı oldu.. Bazen o şekilleri sembolleri görünce nasıl çizebildiğimi anlamıyorum ama içimden bir ses bunların bir anlamı var diyor.. Bilinmeyen bir dilde bilinmeyen harflerle yazılan cümleler... Bunların bir anlamı olmalı.. Bazılarını okuyabiliyorum..  Ama ne anlama geldiklerini bilmiyorum.. Ve bunlar tehlikeli, korkunç sözler...

"Beth sa Mat yuguth HO! VenughbeTun fecpu nuo!  Heghnatz visvuyulgnas"    

İkurraZenSatana-Şeytan'ın SembolleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin