ΕΡΩΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ (συνεχεια )

Η πρωτη συναντηση

Ανδριανας pov
Φτάνοντας στην Αμερικη ανταλλαξαμε όλοι τηλέφωνα και κανονισαμε να ξανα συναντηθουμε. Καθώς λοιπόν ήμασταν όλες εξαντλημενες και κρυωναμε από το ταξίδι:
Ανδριάνα-  Κορίτσια πάμε σε καμία καφετέρια
Ολες-Ναι εννοείται 
Φτάνοντας παραγγειλαμε ζεστές σοκολάτες και καθώς πήγαιναν να πάρω τα ροφήματά μας  επεσα πάνω σε κάτι σκληρό
Καλά μιλάμε ο τύπος ήταν μαναρι είχε καστανοξαμθα μαλλιά και πράσινα με λίγο καφέ μάτια και άνετα μπορούσες να διακρίνεις το γυμνασμενο του σώμα
Άγνωστος - Πρόσεχε που πας κοπέλα μου. Και ναι κύριες και κύριοι είναι ένας βλάκας και μίσος όσο αφορά τον χαρακτήρα του.
Ανδριανα {εγω}- Πρόσεχε που πας. Τον ειρωνευτικα. Τότε με πλησίασε απειλητικά και πλέον βρισκόμασταν σε απόσταση πνοής
Άγνωστος- εμένα δε θα με ειρωνευεσαι καταλαβες?
Ε(γω)-Όχι. Του ειπα και πήγα να φύγω  αφήνοντας τον να βράζει από το θυμό του
Άγνωστος- εμείς δεν τελειώσαμε
Ε- Δεν το νομιζω. Ειπα και αυτή την φορα έφυγα από δίπλα του.