(A/N:Sorry po sa mga wrong grammars,he he pagpasensyahan niyo na po:)
"Once upon a time,there was a princess who has a assigned by her father before he die to lead their palace,but she can't do it by her own.
So that she gave permit to court her by the princes from other palace that interested on her.She want a prince that will help her to lead the palace and as long as to love her too.
But lately she found out that all of the boys only want from her is her wealth.
She thought she will be love by someone based herself not by their wealth.
Because of her curiosity that maybe someone really loves her, so she sneak out through the forest and forget what happened.
She did not wear her elegant dresses either her jewelries and as like she use to live alone and simple.
But one day a charm prince search for her on the middle of the forest.He love the princess for a long long years ,so he did not surrender the chance to find the princess.
And in the end the world became small for them.The prince confess his fellings for the princess and ask permission if he may to court her as he saw her in the middle of the forest.
And for the unexpected feelings,the princess also fall in love as she live with the prince in the middle of the forest.
And she knew that the prince is her forever.
And they live happily ever after."
*clap* *clap* *clap*
"Wow na touch naman ako! Ang ambisyosa mo naman czaynie! Sige hayaan na nga libre namang mangarap ha! ha!."
"Hay naku czaynie sa sobrang pangit mo walang kahit isang lalaking papatol sa 'yo,wag ka ngang gaga!."
"Hanggang sa pagsusulat ka lang!.Wala ka ng pag-asa!."
"Ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha"
and they laugh in unison.Nakakabinging batikos sa pagmumukha ko ang mga naririnig ko.Nakakarinding mga mapang aping salita ang dumadaloy sa aking utak na tumutulak sa akin para magpakamatay na lang.
"Guys stop!" OMG at pagkasigaw niya ng ubod ng lakas ay natameme na ang lahat.Kahit ang mga chokla kong mga kaklase ay napatigil din sa kadadakdak dahil sa kagwapuhan este-sa galit nito.
"Tama yang pananaway mo Mr.Benjamin.Class that attitude is not a work of a student.Mga pilot pa naman kayo!"
"Ms.Soriano it was a great story and don't mind your classmates OK?.You may proceed to your seat." my teacher told me.
"It's ok mam thank you for your concern." at dumiretso na ko papunta sa upuan ko.
Habang nakatungo akong naglalakad sa gitna papuntang upuan ko napaangat ang tingin ko at nakita ko si Kim na masamang nakangiti sa 'kin.
At 'di ko namalayan na may balat pala ng saging sa dadaanan ko at nadulas nga ako dito.
"Aaaaaaah." naisigaw ko na lang dahil na out balance na 'ko.
Ramdam ko ang matigas na sahig na kasulukayan kong inuupuan. Pero sanay na ako.
"Ha ha ha ha.Ano ba 'yan pangit na nga bulag pa 'ata hahaha grabe laugh trip 'to ha ha ha." pangbubulyaw sa 'kin ni kim.
"Class!!!!" biglang tahimik ang buong klase dahil super duper namumula at umuusok na sa galit si ma'am reyes.
As in sobra talagang nakakatakot si mam na kahit isa sa amin hindi makangiti kahit slight lang.
Pero nagulat ako ng may nag-extend na kamay sa harapan ko
"Are you alright." tanong sa 'kin ng super duper gentleman na si greg.
"Okay lang ako salamat." tsaka ko kinuha ang nakaextend niyang kamay at tumayo na.
"Who-Do-That?." mahinahon niyang tanong sa buong klase.
Pero kahit isa walang nag-lakas loob na sumagot.
"I said who are the one who throw the banana peeling?!." hala parang gusto ko na lang magpalamon sa lupa sa sobrang lakas ng sigaw ni mam.
At as a response lahat ng mga hintuturo ng kaklase ko nakaturo na kay kim.As in lahat dahil kahit iyong mga impaktang kabarkada niya nakaturo rin sa kanya.
Napatingin ako kay kim.She is looking me now angrily.Halos iyong kilay niya magkasalubong na!.
Ano na naman ba ang nagawa ko.Kung tutuusin siya pa nga iyong may kasalanan eh.
Unti unti kong ibinaba ang tingin ko
Napakamot ako sa ulo ko.WHAT THE HELL?!.
Pano 'di magagalit sa 'kin si kim e kahit ako ay nakaturo rin sa kanya.
Natakot lang naman ako kay ms.reyes.Minsan lang kasi iyon magalit tapos para pang tigreng inagawan mo ng lalapain niya pag nagalit!.
"So hanggang ngayon pala ms.dela cruz you did not learn already your lesson."
"Mam kas-" sasagot sana si kim pero pinutol ito ni mam.
"Hindi ko natandaang nanghingi ako ng dahilan mo ms.dela cruz!"
"Sorry po mam." paghingi ng paumanhin ni kim.
"Go out of my classroom." go out of her classroom da- ano daw?!
"What?!" gulat na tanong ni kim.
"Bingi ka ba? I said go out of my classroom now!." natamaan ako dun a bingi daw!
At dumiretso na nga si kim palabas ng room dala lahat ng gamit niya.
Pero bago siya umalis nakita kong she give me a -humanda-ka-sa-kin-mamaya- look.
Lord help me pleaaaaaaase!.
YOU ARE READING
Author in Wonderland
Teen FictionSi Czaynie ay isang magaling na writer pero Hindi siya nabiyayan ng beauty.Halos araw-araw siyang binubully sa bahay man o sa school.Ulila siya sa ina kaya nakikitira siya sa madrasta niya. Pinatira lang siya nito sa bahay nito dahil sa angking ga...