Tanıtım

187 24 12
                                    

Merhaba ben Büşra .Wattpad 'ta ilk defa bir hikaye yaziyorum ve  15 yaşındayım  . Eğer devam ettmemi isterseniz devam edebilirim ama istemezseniz burada birakirim umarim begenirsiniz
   ---  Öpüldünüz

( multimedia = Savaş Kamber )

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

      Sıradan bir gün daha . Aynı rutin işler . Sabah kalk ,okul için hazırlan ,kahvaltı yap,servise bin, okula git ve eve geri dön .
  
      İste ben buyum diyemeyiz çünkü fazlası var . Adım Doğa, Doğa Kuram . Namı değer Kenan Kuram'ın kızı Doğa Kuram. 17 yaşında olduğumu düşünürsek Lise 3 öğrencisiyim. Ankara'da yaşıyan  saygın bir ailenin çocuğuyum... Tekrar düşünüyorum da sadece öyle görünüyorum .
    
       Ailem her zaman bir erkek çocukları olsun istemişler. Ama olmamış. Annem benden önce 2 tane düşük yapmış. Benden sonrası yok. Şöyle ki ben istenmeyen çocuğum. Ben ölsem ailem ben öldükten bir hafta sonra haberleri falan olur heralde. Bana her zaman yokmuşum gibi davranıyorlar. Sanki ayni evde yaşadığı bir yabanci gibiyim onlar için.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

     Sabah kaltığımda saat 6.30 'tu . Çalar saatimi duvara fırlatıp yatağımda kalktım ve paytak adimlarla banyoya ilerledim. Rutin işlerimi halledip odama geri döndüm ve formalarımı giydim. Saçlarımı salaş bir örgü yapıp bırakatım.  Makyaj yapmayi hiçbir zaman sevmedim ama bugün canım bilmediğim bir sebebten dolayı makyaj yapmak istiyordu.  Komidine dogru ilerleyip Arya'nın bana zorla aldırdığı makyaj malzemelerini aldim ve aynanın karşısına geçtim.  Büyuk uğraşlar sonucu ince bir eyeliner , biraz maskara ve vişneli rujumu sürdükten sonra çantamı alıp aşağı indim.
     
      Aşağıya indiğimde annem ve babam her zamanki gibi kahvalti masasındalardı .
    "Günaydın "deyip yerime oturduğumda ikiside cevap vermedi . Hiç şaşırmadım . Alışın bunlara .
    "Ee işler nasıl gidiyor" diye bir soru yönelttiğimde tekrar cevap vemediler.
     "Neden  bana ceyap vermiyorsunuz "diye tekrar şansımi denediğimde babam ;
      "Yemek yerken konuşmadığımızı biliyorsun Doğa " dedi biyolojik babam.
      "Sanki normalde cevap veriyosunuzda."  diye mırıldandığımda babam
      "Anlamadım? " dedi işine gelince herşeyi duyuyosun ama
demedim tabiki
      "Biliyorum dedim "diye cevap verdim . Başını onaylarcasina salladığında yuttuğunu anladım. Kahvaltimi bitirip sofradan kakltığım sırada babam
     "Seninle konuşmam gereken bir durum var Doğa "dedi
     "Sonra , geç kalıyorum " diye geçiştirdim .
   
    Servis kapının önünde olduğu icin çantamdan telefonumu ve kulaklığımı çıkartıp en arka cam kenarına oturdum. Müziğe tamamen kendimi verdiğim sırada (fesatlaşmayın) kulaklığım çekildi . Kafamı kulaklığımı çeken kişiye doğru çevirdiğimde Arya olduğunu gördüm.Hemen yanıma oturup
    
      "Selam Makyajlı Maymun" dedikten sonra ne dediğini fark etmis olacak ki bana dönüp yüzümü inceledi ardından hiçte ufak çaplı sayılmayacak bir çığlık attı. Benim kulaklar felç. 
      
         "Doğa sen makyaj yapmışsın . Ne oldu doğruyu söyle kaç günlük ömrün kaldı.  Benim canim arkadaşım bu günleride mi görücektik. " ben size demedim dimi bu kızın beyninde bence tümör var. Bildiğin salak. Ama bu salak benim en yakın arkadaşlarımdan bir tanesi.
         
         "Bu normal bişey Arya "dedikten sonra 100 metre öteden görülebilecek bir şekilde gözlerimi devirdim.
    
         " Mal mısın?  Diye gereksiz bir soru sormıcam - ki ikimizde mal olduğunu biliyoruz- Sen doğum günü partinde insanların içine pijamayla çıktın gerizekalı "deyip kafama hafifçe geçirdi.
 
          "Bu konuyu kapattık sanıyodum. Hem bildiğin üzere o zamanlar Semih'le yeni ayrılmıştık. Ve ben o gerizekalı yüzünden depresyondaydım "
       
        "Pekala. Peki bunu neye borçluyuz ? " cidden bunu neye borçluyuz.
    
       "Bilmiyorum. Bugün canım bilmediğim bir sebebten dolayı makyaj yapmak istiyordu bende yaptım " dedikten sonra bisey söylemesini beklemeden kulaklığımı tekrardan kulağıma takıp kendimi müziğe verdim (tekrardan söylüyorum fesatlaşmayın ).
     
       Servis durduğunda geldiğimizi anlayip telefonumu ve kulaklığımı çantama koydum ve okula doğru yürümeye başladım. Bahçede karşılaştığım durumla hiç şaşırmadım.  Herkes kendi grubuyla takılıyodu. İnekler , coollar , asosyaller , gotikler,  keşler (uyuşturucu vb. madde bağımlıları) , popülerler gibi. Bende asosyal bir popülerim galiba . Popülerim ama pek fazla kişiyle muhattap olmam.
      
        Arya ile okulun bahçesine girdiğimizde bize doğru gelen bir adet sinirli  Deniz ile karşılaştık.  Deniz benim en iyi arkaşlarımdan biri . O beni kız kardeşi ben onun abim gibi görürüm. Bu okulda güvenebileceğim tek erkektir kendisi . Diğerleri ise benim için kendini bir bok sanan piç kurusu topluluğu statüsünde.

Karanlık AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin