Adım Esila.
Fiziksel olarak 19 yaşındayım. Ruhum 65 ini bitiriyor. Ki bana kalırsa, bir ruhum bile yok. Kumral uzun saçlarım, saçlarımla aynı renk gözlerim var. Zaten ne önemi var ki? Geçmişime baktığımda gördüğüm tek şey hayal kırıklığı. Geleceğim umutsuzlukla dolu. Hiç aşık olmadım.Bir kere sevdim, en büyük pişmanlığım oldu. Bir kardeşim ve mutsuzl bir annem var. Unutmayın ki, eğer mutsuz bir anneniz varsa, asla mutlu bir çocuk olamazsınız. Olamadım.
Az önce bulduğum ilk deftere bunları yazmaya başladım. Ve şuan okuyan biri varsa;"Unutma ki hayat çok kısa. Hala mutlu olmak için en ufak fırsatın varsa,hemen değerlendir! Kimseye gereğinden fazla güvenme, ve kendinde beğenmediğin herşeyi sev. Güzeli herkes sever, sen çirkini sev." Eğer bunu okuyan bensem, zaten hayatımı düzeltecek bir tavsiye yok.
Eşyaları toplarken bulduğum defterin kapağını kapattım. Sanırım Esiladan gelen son sözler bunlar olacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerdania
De TodoHayattan tek istediği içtenlik olan bir kızdım. Neden çok şey istiyormuşum gibi herşey beni bulmuştu? Hayatım boyunca kimseyi kırmamaya çalıştım. Yanımda olan herkesi herşeyin en iyilerine layıklarmış gibi sevdim. Bunun karşılığı bu hayat mı olmalı...
