Her hikayenin bir başlangıç zamanı vardır. Benimki onu görünce başlamıştı. Onu sadece cumartesi saat tam 12:05'te elinde önceki hafta aldığıyla burada olurdu. Geçen hafta aldığı kitabı yeni bir kitapla değiştirmek için yeni bir kitap arardı. Aradığı kitabı bulduğunda ise aşık olduğum gülümsemesiyle yanıma gelirdi. Değiştirmek istediğini söylemek istediğinde elindeki kitabı hiç düşünmeden alırdım ve " İyi günlerde oku." derdim. Oda zarif gülümsemesine eşlik ince , narin sesiyle teşekkür eder giderdi. O gittikten sonra arkaya geçip temizlik malzemelerini almak için. Viledayla oluşmuş ayak izlerini temizlerdim. İyice temizledikten sonra kitaplıkların kabaca tozunu alırdım. Aslında benim görevim buydu. Ona iyi gözükmek için kasa görevlisinden izin alırdım. Oda beni anladığından izin verirdi , yoksa katı bir adamdı. Ama bana karşı nazikti. Arkaya gidip teşekkür ettim , o ise her zaman ki gibi sadece gülümseyerek kasaya geri dönmüştü. Elimle bez ile kitapların tozunu alarak onları düzeltmeye başladım. Amacım tekrar gelirse istediği kitabı kolayca bulsun diyeydi. Yoksa güzel yüzlüm üzülebilirdi.
En son aldığı kitabı alarak arkaya doğru gittim. Onun dokunduğu sayfalara tekrar dokunduğum da iyi hissetmiştim. Kitabı yavaşca okumaya başladım. Bazı yerlerdeki diyaloglarda ki yüz halini merak etmiştim. Kitap bitince benim de bitmişti onlu hayallerim.
