Sla me, alsjeblieft,
Scheld me uit,
Ik ben toch niet geliefd.
Alles dat je doet,
Maakt me kapot, breekt me,
Maar het voelt zo goed.
Je sluit me op in je armen,
Om mijn vrijheid af te nemen,
Niet om me te verwarmen.
Je duwt me de afgrond in,
Alles hiervoor,
Had toch geen zin.
Je lacht als ik huil,
Je vindt me overal,
Waar ik ook schuil.
En als ik weg probeer te gaan,
Dan blokkeer je elke weg,
Je gaat recht voor me staan.
Tot je me ziet hangen aan een touw,
Mijn laatste traan rolt over mijn wang,
De brief met mijn laatste letters,
Ik houd van jou,
Ook al haat je mij.
