Yetimhane Piçleri

Sürpriz Aslanım Sürpriz

Gözlerimi kapatarak yeniden uyumaya çalıştım ama bir elinde tencere diğer elinde kaşık bizi uyandırmak adına hem böğürerek bağıran - bunun nasıl olduğunu inanın ben de bilmiyorum - hem de kaşıkla tencereye vurarak iğrenç sesler çıkaran Selim ' e baktım . Ve uykulu gözlerle yataktan kalkan - benim gibi - ve tuvalet sırasında dövüşe başlayan yetimhane piçlerine baktım zombi ordusu gibi görünüyolardı . Zorla yataktan kalkıp bizim çocukların yanına gittim. Ben bu yetimhaneye bırakıldığım günden beri en yakınlarım olan Selim Onur Kutay ve Halim e baktım Selim dısında hepsi uyku mahmuru gözlerle birbirini süzüyordu. Bu çocuk oldum olası böyleydi anlamıyordum . kahvaltı anonsu duyulunca ilk kendine gelen halim oldu bizi beklemeden yatakhaneden fırlamasına şaşırmadık tabiki aç ayı gibiydi sürekli açtı günün her saati her dakikası yiyebilecek kapasiteye sahipti. Biz de fazla oyalanmadan lavoboda günlük işlerimizi halledip yemekhaneye geçtik . Her zamanki yerimize oturup sessizce kahvaltımızı etmeye başladık . Bir anda kutay sinsi sinsi sırıtmaya başlayınca onur kaş göz işareti yaparak ' neye sırıtıyon göt ' bakışları attı kutaya o da anlamış olacak ki bir anda ayaklandı kahvalti tepsilerine aldırmadan masaya çıktı ve ağzından dökülen cümle bu günün bizim için ne kadar önemli bir gün olduğunu aklımıza getirmeye yetti . " ULAN HERKES DUYSUN BİZ BU GÜN 18 OLUYORUZ " Fakat hayat bizi doğduğumuz gün lanetlemişti ki mutluluğumuzun sadece dakikalar sürmesi de bunun en büyük örneğiydi. Müdürün sesiyle masadan inen kutayın sırıtması yüzünde solmuştu " Kutay piçi daha 18 olmadın ve burdan dışarı çıkmadın Sen neyine güvenerek benim olan bir şeyi kirletirsin ha !!! " Şimdi bu herifin saçma sapan bir şey yüzünden bize bağırdıgını düşünüyorsunuzdur Düşünmeyin bu gavat her zaman bizden nefret etti . Hep dışladı bize hitap etme şekli ise Yetimhane piçleriydi . Ama nefreti karşılıksızdı biz ondan nefret edecek kadar umursamazdık onu . En azından ben öyleydim . En çok Onur etkilenirdi onun sözlerinden çünkü ne kadar o herif bizi sevmese de Onur onu baba olarak görürdü . Anlamsızdı bu görüş belki ama bize hayatı öğreten de o herifti bi nevi . Ne diyebilirim ki biz yetimdik . Baba eksikliğinden dolayı Onur un bu düşüncesine hiç bir zaman kızmadık . Müdür gidince Onur a baktım gözleri dolu dolu olmuştu . Herkes büyük bir sessizliģe gömülmüştü . Bu sefer iş başa düştü deyip ayaklandım . Bağırarak " Beni dinleyin yetimhane piçleri bu 11 nolu yatakhaneye gelin sevmediklerim kendilerini biliyo onlar gelmesin her neyse parti var akbabadan - müdurden - gizli olucak çaktırmadan gelin 18 oluyoz laan " dedim Büyük bir alkış tufanı koptu . Onura baktığımda gözlerinde saf sevinç gördüm bu çocuk mutlu olucak deseler götümü bile yırtarım lan Düşüncelerimi hiç te balla bölmeyen Selim beni çekiştirerek oturmamı sağladı . Ona ' hayırdır sıpaydi ' bakışları atınca konuşmayı akıl edebildi mal herif . " Lan Burak malı ... " derken sözünü kestim . " Seni terbiyeye davet ediyorum Selimciģim " dememle Halim kafasını kaldırıp dikkatle beni süzdü . Sen kimsin ve burağa ne yaptın der gibi bakıyordu ama sessizliğini korudu bu sırada Selim lafına devam etti " Peki o zaman , adı Burak olan malcığım sen nasıl gizli parti düzenlemeyi planlıyosun akbaba illaki öğrenir eğer bildiğin bir şey varsa bize de söyle " dedi . Halim bu nasıl kibarlık lan diye böğürdü ve anırarak gülmeye başladı . Tirek Halim e hiç aldırmadım. Ve selim in sorusuna cevap verdim. Bu sefer sinsi sinsi sırıtma sırası Kutay dan bana geçmişti . Dik dik Selim e baktım ve göz kırptım " Sürpriz Aslanım sürpriz "