حتما تاحالا شده به يكى مهربونى كنى،ولى بعدش پشيمون شى،بگى عجب اشتباهى كردما،لياقتشو نداشت!
يا يه كار قشنگ انجام بدى ولى عكس العمل طرف بزنه تو ذوقت.
خيلى حس بديه،ميدونم،آدم حس ميكنه وقت و انرژيشو حروم كرده،پيش خودت ميگى كاشكى نكرده بودم
ولى...
ميدونى؟ته تهش اونكارو بخاطر خودت كردى عزيزم،اگه به يكى مهربونى كردى،درسته فكر ميكنى بخاطر اون بوده،ولى نه،تو با اينكار خوب بودنتو،
مهربون بودنتو ثابت كردى،اون نفهميد؟به درك!خودت كه فهميدى.
پيش خودت بگو،من با اين كارى كه كردم،يك قدم به آدم فوق العاده اى كه ميخوام باشم نزديك شدم
ما آدما،با خوبى كردن،با مهربون بودن،با عشق ورزيدن،هيچى ازمون كم نميشه،فقط كلى حس خوب و انرژى مثبت مياد سمتمون كه باعث ميشه حال خوبى داشته باشيم،چى مهم تر از يه حال خوب؟
وقتى دارى يه كار قشنگ ميكنى،بيشتر از اينكه به اين فكر كنى كه تهش ديگران قراره چه عكس العملى نشون بدن،از اون كار لذت ببر،باعشق انجامش بده،و به خودت تكيه كن،برات مهم نباشه تهش قراره چى بگن،مهم اينه تو از چيزى كه اونا نفهميدنش يه عالمه انرژى مثبت گرفتى پس خيلى ازشون جلويى
عزيزم،هيچوقت بخاطر خوب بودنت سر ديگران منت نذار،وگرنه اونى كه خوب ترين خوباس،بخاطر تك تك چيزايى كه بهت داده بايد سرت منت ميذاشت،ولى اون بزرگ تر از اين حرفاست،وقتى به چيزايى كه بهت داده فكر ميكنى،فقط ياد مهربونى و بزرگيش ميفتى،بذار ديگرانم وقتى بهت فكر ميكنن ياد يه آدم مهربون خوب بيفتن و بعد ها خودشون ازينكه قدرتو ندونستن پشيمون شن
آدمى كه قدرتو نميدونه،شك نكن وقتى بعد مدت ها ببينتت اولين چيزى كه بهت ميگه اينه كه ببخشيد كه قدرتو ندونستم،من اشتباه كردم،تو آدم خوبى بودى ولى من نفهميدم،اينجاست كه بهت ثابت ميشه خوب بودن خوبه،آدما خوبيارو ميفهمن،بعضيا زود،بعضيا دير تر،و خيليام انقدر دير كه ديگه راهى براى برگشتن و خوبى كردن نميذارن،اينا تا آخر عمرشون حسرت مهربونيات به دلشون ميمونه
مهربونم،يه نگاه به مادر و پدرت بنداز،چه بى دريغ از دل و جونشون برات مايه ميذارن،توام يه روزى مادر يا پدر ميشى،بيا تمرين فرشته بودنو از الان شروع كن،بيا و تجلى مهربون ترينه مهربونا باش،چه افتخارى ازين بيشتر ...
