BÖLÜM: 5

33 4 0
                                    

Sabah kalktığımda yastigimin goz yasindan tamamen islak olduğunu farkettim. Kalktim ve kapidaki kilidi acip kapiyi yavaşça ittirdim. Annem coktan uyanmis ve kahvalti hazirliyordu. Annemin ölümcül sorularina maruz kalmamak icin odadan cikmamayi tercih etmistim. Odama geri girdigimde telefona bakip 4 cevapsiz arama oldugunu farkettim. Telefonu acarken Demir olabilir umuduyla baktim ve bir babamin oldugunu hatirladim. Babam aramisti onu merak ettirmemek icin geri aradim ki merak edicegini sanmiyordum. Actiginda neşeli bir sesle:
"Alo, tatlim." Dedi ve ben her zamanki ses tonumla. "Efendim baba?" ona asla "babacigim" demezdim yada "babişko" bunlar bana samimi geliyor. Babam bana ne kadar yakin olmaya calissada olamiyorum. Onunla hic ayni evde uzun sure kalmadim. Annemler ben 9 aylikken bosanmislar. Ve babamla annemi hic ayni evde hatirlamiyorum. Belki de babam evlenmemis ve iki kucuk bas belasi dunyaya getirmeseydi onu sevebilirdim. Ama cocuklardan da o kadindan da nefret ediyorum! Onlar tam bir canavar.bunlari dusunurken telefonda babamin oldugunu unutmustum. Onun "canim sen iyimisin?" sorusuyla irkildim. "E evet iyiyim. Ne oldu?" dedim ve babamim "bugun cafeye gitmeye ne dersin?" sorusuyla soka girmistim. "İkimiz mi?" dedim ve hala saskindim. "Evet tatlim." babamla genelde bas basa biseyler yapmazdik hep o 3 canavar bizimle gelirdi. Onemli bisey olup olmadigini sordum ve yoktu. Sadece canavarlar yurt disina gitmislerdi 2 hafta yoklarmis. "Baba bugun kendimi iyi hissetmyorum baska zaman olsa olur mu?" dedim. Ve gelen cevap beni yine sassirtti. " onemli bir sey yok degilmi tatlim?" babam bana cok yakindi anca su yapmacik "tatlim" lafini kullanirdi. Nefret ederim! Ama ismimle hitap etmesinden iyidir. Sasiriyordum babam ilk defa benimle ilgileniyordu. "Hayir yok sdece biraz halsizim." dedim. "Peki kizim baska zaman bulusuruz kendine iyi bak." neydi bu samimiyet? Noldu babama? Bence beyin kanamasi geciriyor. Diye sacma sacma seyler gecirirken aklimdan. Kapinin acildigini farkettim. Babama aniden "sende iyi bak gorusuruz." dedim ve kapattim telefonu annem yanima geldi oturdu. "Bitanem derdini benimle paylasabilirsin bir cozum yolu buluruz ne dersin?" iste o konusmadan sonra anne samimiyeti beni cok mutlu etti anneme kocaman bir sarildim. Olayi anlattim. Annem her seyimi biliyordu sanki bir anne degilde arkadas gibiydi. Bu en sevdigim yani. Onunla biraz dertlesmek iyi geldi. Onu seviyordum hem de Cok!

sarılsaktamı saklansak?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin