An unfair fight

Hoofdstuk 1

Ik ben duke de lieder van mijn team. Ik doe mijn best om mijn team te beschermen na vele missies die we hebben gedaan was de laatste een val van onze eigen leider. De leider die hoger staat dan wie dan ook. Ik wou liever dat dit nooit was gebeurt maar toch. Op een nacht ik had al mijn mannen mee het was de perfecte kans voor hem om ons uit te schakelen. Wij moesten alle bommen gaan ontmantelen. Die zogezegd van de Russen waren. Dus wij hadden dat gedaan alle bommen naar het kamp gebracht. Nog niet ontmantelt toen liet onze leider alle bommen af gaan wij wisten niet wat er gebeurden. Vlak na dat de bommen waren af gegaan kwam er een helikopter en zeten daar een hele boel soldaten neer van onze leider. ik en nog 5 van mijn soldaten hebben het overleeft ik kon mijn ogen niet geloven 5 van de 50 hebben het maar overleeft. Ik en mijn mannen gingen weg van het slachtveld en gingen naar het dichtstbijzijnde dorp. Het duurde 2 dagen het was een marteling we hadden geen eten en geen drinken op zak. Niemand had dit verwacht na de twee loodzware dagen wandelen kwamen we aan in het dorp. we liepen naast een electronica winkel en zagen op de beeldschermen dat achter het glas stond. Dat wij de vijand waren van onze leider. Ach wat zeg ik nu hij is onze leider niet meer iedereen denkt dat wij dood zijn. Niemand weet wie wij zijn of dat wij nog leven. Wij zijn dood voor de wereld. Toen ik dat zag op die meeldschermen werd ik boos ik hield mij eigen in want ik wou liever geen aandacht aantrekken. Een gevoel van wraak kwam in mij op. Ik wou hem doden ook al was dat het laatste wat ik zou doen. Ik zij tegen mijn mannen zien jullie dit. Laten wij dit zo maar gebeuren. Laten we ons zomaar vernederen. Iedereen antwoorden met een luide stem nee sergeant! Ik zij tegen hen dit gaat nog een lang duren maar dat kan mij niets schelen. Ik ben duke leider van de C.B.JOE'S en ik laat dit niet gebeuren gerecht voor mijn gezicht. Wraak zal komen en spoedig genoeg. Maar eerst hebben we wapens nodig want met alleen maar een handwapen waar maar 8 kogels in zitten komen we er niet. Ik ken iemand een ex sergeant. Die ik nog heb gediend en hij zal ons helpen. Ik weet het zeker mannen hij woonde al een geluk maar drie steden verder van waar we nu zijn. Maar eerst gaan we hier in deze stad overnachten want het word al laat. 1 van de mannen stelde boor om in een hotel te slapen. Ik lachte er om en zij tegen hem en waar wil jij dat geld vandaan halen we hebben helemaal niets. Hij zij ik heb hier een gouden ring van 24 karaat en een diamant die er in zit heeft een waarde van 3000 euro. Ik was geschokt en vroeg aan hem waarom heb je zo iets duurs mee. er rolde een traan langs zijn wang en zei dat is de ring van mijn vrouw die een week geleden is gestorven aan kanker ik wil graag dat zij ons uit de nesten helpt en mee wraak neemt dat zou een hele eer voor mij zijn als je dit aan neemt. Ik pakte de ring aan en keek er goed naar en zei tegen hem je vrouw zou trots zijn geweest op je. Daarna zochten we een winkel waar we het konden omruilen in geld. Na een paar uur zoeken hadden we er 1 gevonden we gingen naar binnen. We kwamen binnen en er hangde een ongezellige sweer in de lucht ik vertrouwde het niet helemaal maar we hadden geen andere keus. Ik vroeg aan de man wil je dit omwisselen in geld. Hij zij ja is goed ik zal er eens naar kijken. Er kwam opeens een man binnen hij kwam me bekend voor maar ik wist niet van waar. De man achter de toog zij tegen ons toen ik afgeleid was door die ene persoon deze ring is veel waard ik geef je er 3500 euro voo. Ik zij oke is goed en ging met het geld naar buiten ik dee de deur open en de persoon dat me zo bekend voorkwam zetten een wapen tegen mijn hoofd aan. Hij zei ken je me nog duke. Toen schoot het me te binnen het was mijn rivaal van vroeger toen ik nog een groentje was. Ik antwoorde natuurlijk James.waarom zou ik jou nu vergeten.