Daniel’s POV:
I’m here @ our meeting place...
Waiting for Kathryn, my true love, my soul mate, my destiny...
Btw, I’m Daniel John Ford Padilla...
22 years old...
I’m a business man...
And because of that, I have to live Kathryn...
Kasi I have to manage our business in US...
And I’m going to stay there for freaking 6 years...
If I could just say no, sa offer ni dad, but I can’t he can do what he wants...
Hay,,, Kathryn, I wish you can forgive me after this stupid lie...
I love you so much...
Kathryn: hey, hubby...
Dun lang nagising ang diwa ko...
Daniel: ohh, wifey your here na pala...
Tumayo ako sa pag kakaupo ko sa bench, at lumapit sakanya para i kiss siya...
Whooo!! This is it; I’m going to live her...
Daniel/Kathryn: wifey/hubby...
Sabay naming bigkas...
Daniel/Kathryn: sige ikaw muna...
Napatawa ako dun, kasi sabay nanaman kami...
Kathryn: sige na naga ikaw muna...
Daniel: hindi ikaw muna...
Binigyan niya ako ng death glare...
Daniel: okay... Me first...
Bumuntong hiningga ako ng sobrang lalim...
Okay, Daniel this is it...
Whoo!!
Daniel: Kath...
Kathryn: yes??
Daniel: I don’t—
Kathryn: you don’t what?
Kathryn’s POV:
I’m already here @ our meeting place...
Naglalakad ako papunta sakanya with a huge smile on my face...
Kasi I have a good news para sakanya...
Kathryn: hey, hubby...
Tawag ko sakanya...
Ako nga pala si Kathryn Chandria Bernardo...
21
Anak ng pangalawa sa pinakamayamang tao ditto sa Asia...
Siya naman si Daniel John Ford Padilla...
Anak ng pinakamayang tao ditto sa asia....
Daniel: ohh, wifey your here na pala...
Tumayo sa sa pagkakaupo niya at hinalikan ako sa lips...
Daniel/Kathryn: wifey/hubby...
Sabay naming bigkas...
Daniel/Kathryn: sige ikaw muna...
Napangiti naman ako dun...
Kathryn: sige na naga ikaw muna...
Daniel: hindi ikaw muna...
Binigyan niya ko siya ng death glare...
Daniel: okay... Me first...
Bumuntong hiningga naman siya ng sobrang lalim...
Bigla naman akong kinabahan...
Daniel: Kath...
Kathryn: yes??
Daniel: I don’t—
I cut him off, kinakabahan na talaga kasi ako ehh...
Kathryn: you don’t what?
Daniel: I’m sorry Kath...
Kathryn: w-why are you saying sorry?
Hindi ko mapigilan ang pagkaka-utal ko sa sobrang kaba...
Daniel: I-I don’t l-love you....
Dahil sa sinabi niya pumatak ang luha ko...
Parang binagsakan ako ng 10000000000000000 pounds ng semento sa sinabi niya....
Kathryn: you’re lying right? T-thats not true...
Patuloy parin ang luha ko sa pag patak...
Daniel’s POV:
Kathryn: you’re lying right? T-thats not true...
Yes, definitely... but I have to do this...
Daniel: I’m sorry...
Napayuko ako dahil baka mahalata niyang nagsisinungaling ako...
Pinigilan ko ang pag patak ng luha ko...
Grabe, nahihirapan akong Makita siyang ganyan...
Kathryn: I hate you!!!
Sinampal niya ako...
Kathryn: I hate you!!! You Liar!!! You told me you love me but you just fooled me!!! I hate you!!!
Habang sinasabi niya yun sinusuntok niya ang dibdib ko ng napaka-lakas...
Pero wala ng mas sasakit sa sinabi niya sakin...
I really really want to hug her...
Kathryn: I hate you!!!
And with that she ran as fast as she could...
Hindi ko magawang habulin siya dahil parang na-glue ang mga paa ko sa kinakatayuan ko....
Dun ko naramdaman na umiiyak na pala ako....
S*it this life...
I’m sorry Kath...
I’m sorry...
*ano guy's tuloy ko pa ba? just comment your answers:)*
