Delinin oğlu

okulun en delisi

"hayır!!... hayıırr!.. aptallar bırakın beni."."hanfendi sakin olun""jack kolunu geçir hanfendinin"..

bu sesler kafasından birtürlü gitmiyordu.annesini almaya gelen o adamlar annesine ters bir önlük giydirip zorla  götürüyorlardı.annesi haykırıyordu ve o sadece  izlemişti koltuğa oturup izlemişti.

annesini deli hastanesine kapattıklarında daha altı yaşındaydı. küçük bir çocuktu toplum  sirena yani din in annesinden bıkmıştı ve hastaneyi aramıştı çünkü sirenanın kafası sakattı.

 din şimdi onyedi yaşında bir delikanlıydı  pek gülmez ve kendi kendine konuşurdu.sağ kolunda bir kılıç dövmesi vardı hemde doğuştan dı.Bu dövme den kılıç çıkıyordu ve düşmanları ile kapışabiliyordu.

din yasak bir çocuktu doğmaması gerekiyordu tanrı din in yaşamını doğarken sonlandırmak istiyordu ama annesi din i vermeyince tanrı nın kurduğu düzeni bozmuş oldu o yüzden ölmesi gerekiyordu. cehennemden gelen zebani lerle ve yaratıklar la annesi savaşıyordu fakat zebani ler insan kılığına girip annesini götürdüklerinden beri din, zebani lerle tek başına mücadele ediyor.zebanileri din den başka kimse göremiyor o yüzden diğer taraftan olan ruhlarla konuştuğunda tuhaf görülüyordu ayrıca zebanilerle savaştığı zaman ortalık mahvoluyordu . o yüzden insanlar din i bela olarak bilirlerdi.

din,in babası yoktu o yüzden teyzesi ile kalıyordu."diin hadi yemek hazır"diye teyze si aşağıdan bağrdı.Ama din çıkmadı.teyzesi gelmeyeceğini bildiği için kendi yukarı çıktı.kapıyı açtı ve içeri girdi.din yatakta sırtını ters dönmüş bir şekilde kendi kendine konuşuyordu."tamam haber bekle benden"dedi din kısık bir sesle.

"din bebeğim hadi yemek yiyoruz""birazdan aşağıya inerim teyze"dedi ve sarah yani din in teyzesi 

"tamam bekliyorum"diyerek aşağıya gitti. Din aşağı ya indi masaya ya oturdu ve yemeğini yemeye başladı.sarah"okula gitmeye hazırmısın bakalım?"diye sordu ama din sarah ya önce baktı sonra yemeğe devametti.sarah din le pek konuşamıyordu din genelde pek konuşmazdı.

sarah çantasını verip din i okula yolladı din karşı kaldırıma doğru gitti ve okul otobüsünü bekledi.beklerken yine kendi kendine konuşuyordu.yanında duran daha tanışmadığı arkadaşları ona bakıp gülüyordu.

okul otobüsü geldi ve din otobüs e bindi bindi otobüsteki her kez din e bakıyordu din ise insanların omuzlarının üstünden sırıtan zebanileri görebiliyordu.bir zebani bir insanın omzundan bakıyorsa bu insan ın aklına girmiş demekti.din birazdan kendisine kötü davranılacağını biliyordu.

din boş bir koltuk bulup oturdu.yanındaki çocuğun omzunda duran zebani din e bakıp sırıtıp kahkaha atıyordu.

"kapa şu çeneni salak yaratık"diye çocuğa bağırdı.çocuk ne diyorsun lan sen diyerek din in üstüne yürüdü.din,otobüs ün içinde ayağa kalkıp elini yuvarlak bir şey tutarmış gibi yuvarlak şekilde tutuyordu.aslında olan şey bileğinden çıkan kılıcı tutmasıydı.tabi kimse bunu görmüyordu.

din tam canı alınırken annesi tarafından kaçırıldığı için ölüm ve yaşam aradasın da kalmıştı.ve enne si tarafından küçükken ona verilen kılıç vardı.din in diğer tarafta yaptıkları gerçek dünyada görünüyordu ama elindeki kılıç ve zebaniler görülmüyordu.o yüzden din in hoplayıp sıçraması onu deli gibi gösteriyordu ve dövüşürken etrafa zarar verdiği için insanlar onu tehlikeli birisi olarak görüyordu.

din görünmez kılıcı iki eli ile tutup çocuğun üstüne salladı.kılıç,orada ki zebaniyi hiç kaçamadan ikiye böldü ve zebani yok oldu.sonra diğer zebaniler din e saldırmaya başladı.din .otobüs ün içinde çılgın hareketler yapıyordu.sıçrayıp kollarını sallıyordu çocuklar,din den korkmaya başlamıştı. sonunda zebanileri haklayınca cocuklar din in üstüne atlayıp onu durdurmaya çalıştı.

sonunda okul otobüsü durdu  ve kapı açıldı.çocuklar apartopar dışarı çıktılar.

"neler oluyor burada!".
"Bu cocuk delirmiş olmalı."din!demek okula başladın".din."silah zoruyla"