CH1 - Welcome Back to Philippines

234 13 7
                                    

Ms. Sandy..

Ms. Sandy..

Ms. Sandy...

Ms. Sandy..

Ms. Sandy..

Ms. Sandy...

Dara

Dara

Dara

Dara

Dara

Yan ang sunod-sunod kong narinig na bungad sakin ng mga reporter pag dating namin sa airport ng Pilipinas sa NAIA..

Kanya kanya silang kaway, ngiti, at kuha ng picture samin habang tinatawag nila kami at dinudumog papalapit..

Marami.. ay mali sobrang daming reporters ang nakapaligid samin ngayon nila CL, Bom, at Minzy, mga kasamahan ko sa Girl Group namin sa Korea na 2NE1, pati ang mga fans ay di magkamayaw sa pag sisingitan sa harap namin upang makamayan namin at di maawat ang pag tili nila samin.

Nang biglang may isang babaeng reporter ang lumapit sakin at ininterview ako..

"Miss Dara, How you feel now that you came back here at the Philippines? where you first known as Sandara Park, ang Pambansang Krung-Krung ng Pilipinas."

"I feel honored, i feel excited, cause after a long long time, i can finally see again the beauty of the country Philippines, where I felt my second home country." --Sagot ko sa Reporter.

"Do you plan to extend your vacation here after your concert on Araneta Coliseum on June 4, 2011?" -- tanong naman ng iba pang reporter sakin.

"Yeah, offcourse i have, i love this country and i want to have a tour here again just like what before." -- Sagot ko ulit na ngiting ngiti pa.. Na miss ko kasi talaga ang bansang Pilipinas, at syempre yun mga friends ko dito.

Bigla ay may naalala kong isang tao na madalas noon na mag pangiti sakin, an Old friend..

I

niisip ko lang kung kamusta na kaya sya?

San na kaya sya nakatira ngayon?

Naiisip nya rin kaya ako kahit minsan lang?

Pupunta kaya sya sa concert namin sa Araneta?

Haist ang daming tanong sa isip ko..

sana pag nag kita kami maging okay na ang lahat.

Sana mawala na yung kaunting sama nya ng loob sakin noon.

Well sana nga kaunti lang yun.

At higit sa lahat na miss ko nang kulitin sya kahit na napaka sungit nya pa..

Napapangiti na naman ako ng mga alaala na yun..

Lagi akong sumasaya pag naalala ko yun mga sandali nuon na nagagalit sya sakin kasi ang kulit-kulit ko..

Tapos bigla na lang akong tatawa pag ganun.

Maya maya maluluha naman.

Haist no wonder why they called me krung-krung here in the Philippines.

Cause Krung-krung means baliw, crazy, buang..

Pero even they called me like that, i feel that it's a lot more of papuri hehe, cause because of that they loved me, and i know they still loved me. I mean the people who support me, my friends, family, and my fans..

Fall in Love Again (HeroSan FanFic)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon