Ang nayon ng yuka isang matahimik at masigla, ang lahat ay masayang naninirahan ng masigla, dahil na din sa masaganang ani, ang lahat ay nagtutulungan sa bawat kanya kanyang gawain, ngunit nang gabi ding yun. Isang pangyayaring di inaasahan, ang lahat ay nabulabog isang di kilalang lalake ang nakita ng isang babae na dala ang limang taong gulang na batang lalake habang tulog ang bata agad ito sumakay at tumakbo palayo, ang lalaking dumukot sa bata ay miyembro ng grupo ng mga bandido, at dahil dun agad na sumigaw ang babae.
"Saklolo, saklolo yung bata dinukot, dinukot ng isa sa mga bandido!!!!"- babae
At agad naglabasan ang mga tao, ang kalahati pinakalma ang babae na sumigaw at ang iba hinabol ang bandido dahil dun pinabilis ng lalake ang pagpapatakbo hanggang sa nagising ang bata at nawalan ng balanse ang kabayo. Kaya ang namatay ang lalake pero nabuhay ang bata ngunit wala na siyang maalala nang nagkamalay siya. Paglipas ng labing taon, sa nayon ng Kuran.
"okay, oras na para dalhin to sa kanila"-prince
"Aba Prince, napakasipag mo talaga."-lola
"lola naman, nangbobola naman kayo ehh"-prince
"may naalala pa ako nung bata ka pa, nang dumating ka dto sa nayon ng kuran, wala kang maalala na kahit anu."-lola
"Lola naman matagal na yun ahh, saka di ko din naman alam kung ano ang nangyare sa kin nun eh."-prince
"Oo nga pala, pasensya ka na ahh apo."-lola
"Lola talaga."-prince
At sabay sulpot ng mga bata kung saan.
"Kuya Prince, tara laru na tayo!!!"- boy
"Oo nga kuya, tara na!!!"-girl (hinihila si Prince)
"O panu ba yan apo, hinihila ka na ng mga bata."-lola
"Mga bata hindi ako pwede ngayon ehh, sorry next time na lang ahh, may trabaho pa kasi ako."-prince
"Ay sayang naman, sige kuya sa susunod na lang, tara na."-boy
Kaya nagtakbuhan ang mga bata at naiwan naman sila Prince.
