Yeni bir hayat

1.Bölüm

Gözlerimi açtığımda yine aynı tavanla karşılaştım.yani her şey gerçekti öyle mi?Annem ölmüştü yani.Ne kadar koyuyor dimi insana.Hayatta en çok değer verdiğin kişilerden birini kaybetmek.Ben farkında olmadan Gözümden bi damla Yaş akmıştı. Hızlıca sildim o yaşı.Kimse görmemeliydi,kimse güçsüz olduğumu görmemeliydi.Bu arada odama babam denen o adam girdi.
-Hadi kalk kızım
Cevap vermedim.Oda 4 gündür olduğu gibi yüzündeki hayal kırıklığıyla odadan çıktı. Hiç üzülmedim çünkü o buna deymezdi.Düşüncelerimden kurtulup hızlıca yataktan kalktım.Hızlıca bir duş aldım sonuçta bu gün yeni okulumuza kayıt yaptıracaktık.Ben bunu ne kadar istemesemde aslında biz ikizimi unutmayalım.Bu arada üstümü giyinmiştim.Aniden kapı açıldı içeri tatbikinde ikizim Atakan girdi.
-Hadi kahvaltı yapıcaz ardından da okula kayıt yaptırıcaz acele et
Dedi ve odadan çıktı.Tabiki bende arkasından onu takip ettim.Salona vardığımızda direk masaya oturduk.Bizim geldiğimizi gören baba denen Şahıs da yerinden kalktı ve masaya oturdu.Hızlıca kahvaltı ettik kimse konuşmadı.4 Gündür olduğu gibi ama annem olsa böylemi olurdu.Herkes kahkahalar atardı.En önemlisi herkes mutlu olurdu. Bunlar düşünürken Gözlerim dolmaya başladı.Hızlıca kendimi toparladım bu arada baba denen Şahıs
-Hadi hazırlanın çıkalım
Dedi.Odama çıkıp çantamı aldım ve aşağı indim ve gene baba denen Şahsı bizi o okula kaydettirmesinden vaz geçirmeye çalıştım.Zaten 4 gündür konuştuğumuz tek şey buydu düşünün 4 gün insan illallah der ama bu adamda tık yok yemin ediyorum bu ne sabır arkadaş.Demek ki bu konuda ona çekmemişim.İşte buna çok memlun oldum çünkü ona benzemiyordum.Bu arada araba durdu.Baba denen Şahıs aşağı indi ardından Atakan ve tabiki bende.Onu takip ediyorduk.Okula gelmiş olabilirdik ama hala onu vaz geçirmeye çalışıyorduk.Aslında durumumuz çok komikti.Baba şahsı önde biz arkasında didişerek müdürün odasına çıkıyordum.Binanın kapısına yaklaşırken Atakan'da bende vaz geçmiştim.Bu arada etrafa bir göz attım.Fikrim anında değişti.Dünyada ne kadar taş,kaya,meteor varsa bu okuldaydı sanırım.Atakan'a baktım.Anladığım kadarıyla aynı fikirdeydik.Bu arada müdürün odasına çoktan varmıştık.Kayıt işlemleri bile başlamıştı. Atakan'da bende kayıt işlemleri boyunca sessizce oturduk.27,28,29 ve 30 tam yarım saattir burda oturuyoruz.Sıkıntıdan patladım.Baba denen şahıs ayağa kalktı bu Sırada. Bizde hızlıca ayağa kalktık ve dışarı çıktık.Bahçeye çıktığımızda ordan hiç ayrılmak istemedim ama bi anda durduk.Baba denen Şahıs biriyle konuşuyordu.Tahminen aynı yaştaydık ve çoooooooook yakışıklıydı.
Cem(baba şahsı): Bunlarda benim Çocuklarım Zeynep ve Atakan
Mert:Merhaba ben Mert
Zeynep:Tanıştığımıza sevindim
Mert:Bende
Cem:Neyse Mert Görüşürüz biz gidelim daha yapıcağımız çok şey var
Mert:Tabi Cem amca görüşürüz
Dedi ve uzaklaştı bakın baba denen Şahs-ı sevmememin bir nedeni daha.Ağbicim bizim işimiz yok ki neden çocuğu yanımızda yolluyon yaaaa

3 Saat Sonra
Dilimi aşık arısı soksaydı da "işim yok demeyeydim".Tabi siz naptığımızı merak etmişsinizdir.Okul alışverişi yaptık tam 3 saat.Kıyafetler,Kitaplar ve daha milyonlarca şey.Şu anda Arabadayız ve benim çok uykum var.Gözlerim kapanmaya başladı.Bende uykuya teslim oldum ve gerisi koca bir karanlık.

           Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu ve ben yatağımda yatıyordum.Atakan taşımıştır diye düşündüm ve hızla yataktan kalktım ve duşa girdim.Duştan çıktığımda 7 dk yıkandığını gördüm.Yani bu daha Zaman'ım olduğunu işaretiydi.Bu arada formamı giydim çantamı hazırladım ve 25 dk.Tam zamanı şimdi baba şahsı içeri girer ve doğru tahmin.
Cem:Uyandın mı?
Tabi adam şaşırdı yani 5 gün sonra ilk defa beni bu saatte ayakta görüyo
Zeynep:hıhı
Cem:Hadi kahvaltı yapalım o zaman
Deyip çıktı.Bende hızla aşağı indim.Atakan Çoktan sofraya oturmuş kahvaltısını yapıyordu.Bende masaya oturdum ve güzelce kahvaltımı ettim.Sonra hep beraber kalkıp arabaya bindik.Baba şahsı bizi okula bırakıp gitti.Bizde Atakanla okula doğru yürüdük.Bu arada biri bana çarptı.Hadi ama bu olamaz.Atakana baktım oda en az benim kadar şaşkındı.

                      Bu kuzenimiz Can'dı onu yıllardır Görmüyorduk.Aslında bu iyi olmuştu burda tanıdık birileri olması güzeldi.Bu arada çoktan Atakan ve can sarılmışlardı bile ardından sıra bana geldi direk Can'ın üstüne atladım.Az daha ikimizde yeri boyluyorduk .Uzun bir sarılmadan sonra ayrıldık.Bu arada herkes bize tik tik bakmaya başlamıştı ve yanımıza bir kaç kişi gelmişti.Aralarında dün baba şahsıyla konuşan kişi de vardı.
Kaan:Can tanıştırmıcak mısın ?
Can:Ha evet bunlar benim kuzenlerim Zeynep ve Atakan.Bunlarda Arkadaşlarım Mert,Burak,Kaan ve Alp
Zeynep:Tanıştığımıza sevindim
Kaan:Asıl ben sizin gibi bir hanfendiyle tanıştığıma çok sevindim.
Arkadan bir kız gelip Kaan'ın kafasına vurdu.
Merve:Hemen yaşama kıza.Merhaba ben Merve,Mert'in kardeşiyim
Zeynep:Tanıştığımıza sevindim

                   Gün boyunca Merveyle takıldık.Akşam hep beraber bir bara gitmek üzere anlaştık ve evlere dağıldık.