PUANT

BÖLÜM-2

 Kendimi hazırlamaya çalışıyordum,su an öyle çok üşeniyordum ki yatağımdan kalkmayı,birden yüzüme su gelince ne olduğunu anlamadan hemen kalktım.

 ''Ben sana kalk dedim küçük hanım.''dedi, bu babamın sesiydi.''Ya baba sana inanamıyorum, insan bir dürter su ne ya ama neyse yüzümü yıkamama gerek yok.''dedim 

 ''Hadi bakalım kalk, annenle seni bekliyoruz biraz konuşmalıyız.''dedi kapıdan çıkarken.Bir dakika annenle mi bekliyoruz dedi hani benim annem sabah erken gidip, aksam geç gelen ve yüzünü ne zamandır görmediğim annem, yok artık! ben kesinlikle rüyadayım.

 ''Hadi Defne bütün gün bekleyemeyiz.''dedi içeriden bu ses annemin sesiydi.Hemen koşarak içeri koştum,içeride babam ayağını sehpaya koymuş elinde ki dergiyle ilgileniyordu,annem ise telefonuyla ilgileniyordu.İlk annem beni gördü ve koşarak yanıma geldi ve sarıldı ilk baş şaşırdım ellerim havada kaldım sonra bende sarıldım.''Çok özledim çok.''dedi annem cidden bunu dedi mi eğer beni özleseydi bir telefon filen açabilirdi.''Bende.''dedim durgunca.Ondan ayrıldığım zaman  babam keyifli bir şekilde bizi izliyordu,boğazımı temizleyip.''Evet niye geldiniz?''dedim ve kendimi bir koltuğa attım.''Kulağıma bazı şeyler mesela kovulman nasıl becerdin Defne?''dedi babam.Düşünmüş gibi yaptım ve''Geç kalarak, çok kolay oldu.''dedim umursamazca.''Gerçekten hemşire olmayı hiç mi istemiyordun?''dedi annem.''Sence?''dedim bu sorum karsında ikisi de şaşırdı.''Tamam,anladık istemiyorsun zaten sana yeni bir iş buldum.''dedi babam bu lafı karşısında ayağa kalktım.''Ne yinemi hastanede çalışacağım?''dedim gözlerimi büyüterek.''Hayır bu sefer bir evde hasta bakıcılığı yapıcaksın.''dedi annem.''Bakın bunca yıl yeterince hayatıma karışıldı ama YETER artık büyüdüm ve sizin o minik kızınız YOK,gitti o, ben artık kendim bazı şeylere karar veririm.''dedim bağırarak.''Anlıyoruz ama kızım bizde senin iyiliğini istiyoruz.''dedi annem üzgünce.''Annen doğru söylüyor sence bale yaparak eline ne geçicek tamam sana bale yap diyoruz ama hobi olarak sence bale yaparak para kazanabileceğini mi düşünüyorsun biz senin hayatını düşünüyoruz hem bu hasta bakıcılığı güzel para kazandıracak sadece ora da kalacaksın bu kadar, lütfen bizi üzme kızım''dedi babam yalvarır bir şekilde annemle göz göze geldim onaylar bir şekilde bana bakıyordu babama baktığım zaman o da aynı şekilde bana bakıyordu,şimdi ben bu yüzlere nasıl dayanıyım?''Tamam.''dedim göz devirerek annem bir sevinç çığlığı attı ve babama sarıldı,ayrıldıkları zaman.''İşte benim kızım.''dedi babam.

 Annemler gittiğinden beri düşünüyorum ora da kalacakmışım ve yarın işe başlıcakmışım.Babam benim kabul edeceği mi biliyormuş ama zorluk çıkaracağımı da.Bakacağım kadın biraz huysuzmuş ama olsun ailemi üzmekten o kadınla uğraşırım daha iyi.Birden telefonum çalmaya başladı, ekrana baktığım numara çıktı açtım ve ''Alo.''dedim.''Alo merhaba siz Defne Hanımsınız demi?''dedi bir kadın.''Evet de siz nereden biliyorsunuz?''dedim.''Ben Nursel Hanımın kızıyım.''dedi Nursel hanım?Nursel hanım?O kim?Ha benim bakacağım kadın.''Ha siz..anladım.''dedim''Evet yarın sizi bir arabayla sekizde aldıracağız ee eşyalarınızı getirirsiniz.''dedi kadın.''Tamam getiririm şey sizin adınız neydi acaba?''dedim utanarak.''Gülseren.''dedi.''Tamam teşekkür ederim Gülseren hanım..şey beni annem çağırıyor kapatmam lazım iyi günler.''dedim.''İyi günler.''dedi ve kapattı.Of nedense oraya hiç gitmek istemiyorum bura da kurulu bir düzenim var evimden nasıl ayrılacağım.

 Akşam olmuştu ve ben düşünerek geçirmiştim günümü,karnımdan ses gelince acıktığımı hissedip mutfağa gittim şimdi ne yapacaktım ben,bu kadar üşengeç olmam normal mi ya.

 Kendime makarna hazırlayıp bir güzel mideme indirdim.Bütün gün evde oturduğum halde kendimi bitkin hissettiğim için odama giderken aklıma bavulumu ne zaman hazırlayacağım geldi ve kırmızı büyük bavulumu dolabın üstünden indirip içine ne bulduysam attım.