Bölüm şarkısı, Green Day - Little Girl
"Küçük kız, neden ağlıyorsun? Huzursuz ruhunun içindeki kalbin ölüyor."*1
Aydınlığı ararken kendi karanlığında kaybolmuş bir ruh, hayatı gerçekliğini yitirdiğinde ölür, tıpkı bir beden gibi. Fakat bir ruhun çöküşü, bir yıkımdan farksızdır. Görünürde yıldız gibi kayar gider ama içten içe bu yok oluş, etinden parçalar koparırlarmışçasına can yakar.
Acı olan, bir beden öldüğünde yas tutulur fakat nefes alan bir bedenin ruhu öldüğünde, bunu kimse fark etmez. Çünkü insan ancak yüreğiyle baktığında doğruyu görebilir. Gerçeğin mayası gözle görülmez.*2
Peki ya gözler kalbin aynasıysa, nasıl göremezler acıyla kısılmış gözlerde zavallı bir ruhun çöküşünü?
Huzursuz ruhum ıssız ama vahşi ormanları andıran hayatımı çekildiği köşesinden ürkekçe izlerken, yok olacağı zamanı biliyor gibiydi. Çevresine anlamsız bakışlar atan bedenimi gördüğünde içi sızladı. Çünkü o bedenin tam arkasında, kendisini harabeye çeviren o kişi vardı. Yıkımların en büyüğü.
"Güzel Juliet," dedi elleri saçlarımın arasında usul usul dolaşırken. Gözleriyle yüzümü, her zerresini içmek istercesine inceliyordu. "İsmin şiir gibi."
//
*1: Green Day grubunun Little Girl şarkısından bir kısım.
*2: Antoine de Saint - Exupery'nin Küçük Prens adlı kitabından bir bölüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZEHİR
General Fiction“Güzel Juliet,” dedi elleri saçlarımın arasında usul usul dolaşırken. Gözleri yüzümü, her zerresini içmek istercesine inceliyordu. “İsmin şiir gibi.”
