Pamiętnik

17 Sierpnia

Cześć, to znów ja!
Nie mogę spać. Siedzę właśnie na moim łożku i myśle co mogę ci napisać. Może opisze Ci mój dzisiejszy dzień? Tak myśle ze to może być. Wstałam dzisiaj o dziwo wcześniej niż zawsze, wykąpałam się, wyszykowałam, zjadłam śniadanie i czekałam na tatę i jego dziewczynę aż się wyszukują. Poszliśmy na małe zakupy, nic ciekawego normalny dzien. Wieczorem rozmawiałam na skype z mama i braćmi, strasznie za nimi tęsknie, ale muszę pamietać dlaczego wybrałam przeprowadzkę do innego kraju niż zostanie z nimi. To boli ale muszę byç silna, dla nich. Nie chce powiedzieć ze u taty mi źle, bo tak nie jest. Poprostu tęsknie. Pózniej zdrzemnęłam się godzinę i pewnie dlatego nie mogę spać. Pózniej napisałam do mnie moja koleżanka z poprzedniej szkoły. Napisała ze zerwała z chłopakiem. Myśle ze dobrze zrobiła, on ją niszczył, a tak przynajmniej sie uwolniła z toksycznego związku. Wierze ze poradzi sobie bez niego, jest naprawde silna. Mimo wszystko wydaje mi się ona papierowa. Znaczy nie wiem czy mnie zrozumiesz, ale przeczytałam książkę 'papierowe miasta' i interpretowałam sobie treść. I wywnioskowałam ze ta treść pokazuje jak ludzie sa płytcy. WSZYSCY, dosłownie wszyscy. Nie tylko dziewczyny/chłopaki dla których najważniejsze sa ciuchy i włosy. My widzimy tylko to co ludzie chcą pokazać, my nie widzimy prawdziwych ich, widzimy tylko to jak wyglądają i ich przez to oceniamy, tak naprawde Co oznacza znać człowieka? Mysle ze nie ma odpowiedzi na to pytanie, mozna tylko filozofować. Nikt tak naprawde nawzajem sie nie zna, ponieważ wszyscy mamy sekrety, którym nawet nie ujawniamy najbliższym nam osobom. Nie mówimy o tym co nam jest, jesteśmy tylko ludźmi. A inny wszyscy ludzie, jak my sami uważamy siebie i innych za nadprzyrodzone istoty, z niewiadomych powodów a M Y. J E S T E S M Y. T Y L K O. L U D Z M I. Ale nikt tego nie widzi, nawet my sami. Próbujemy sie zmieniać, ulepszać, próbujemy byc kimś kto jest jak z innej planety. I nie dostrzegamy tez nic po za tym. Ani siebie ani innych, i tez nikt nie widzi ani nas ani nic. Nie wiem czy John Green chciał abym tak ziterpretowała jego książkę, ale tak się stało. To chyba straszne, że myśle o takich rzeczach, kiedy powinnam kochać życie, ludzi i świat. A jednak widzę go inaczej, nie wiem czy tak własnie wszyscy nastolatkowie widza życie teraz. Ale ja je tak widzę. Już nawet nie oczekuje zrozumienia ze strony ludzi na temat mojego spostrzegania świata, chce tylko żeby nie próbowali mi nic zepsuć, to chyba dobre określenie. Mysle, iż powinnam pójść spać, jest środek nocy, choc chyba Kelly Clarkson w moich słuchawkach tak nie myśli. Mimo to jednak przy akompaniamencie jej głosu spróbuje się przespać.
Teraz już naprawde dobranoc, D x