Hersey 5 sene önce başladı. Trafik kazası. Bu kadar basit bi hata karsisinda ne kadar cok sey kaybeder insan. Sevdiklerini, ailesini, deger verdiklerini...
Benim adim Mislina Kurşun. 19 yasindayim. Kumral saclarim kahverengi gozlerim var. Antalyada yasiyorum. Maddi acidan durumumuz cok iyi antalyada bircok otelimiz var. Annem ve babamla yasiyorum. Annemin adi Melis, babamin adi Mete.
Dedigim gibi hersey 5 sene once 14 yasimdayken basladi. Hayatimin donum noktasi. Ailece gezmeye cikmistik. 10 yasinda bi kardesim vardi. Babam biraz hizli kullaniyodu ama dikkatliydi.
Hava bunaltici sicakliktaydi. Bu babamin direksiyon hakimiyetini zorlastirsada iyi gidiyorduk.
Ama.. Babam bi anda direksiyon hakimiyetini kaybetti. Bi anlik bi hata en degerli varligimi elimden aldi.
Arabamiz irmaga uctu. Ben kurtardim kendimi babamda annemi kurtarmakla ugrasiyodu. Git gide dibe batiyorduk. Ben Masali kurtarmaya calisiyodum ama bosunaydi kemeri sıkısmisti. Cigliklarini suyun altindada olsa duyabiliyordum. Sonrasi KARANLIK...
Hastanede actim gozlerimi. İlk sayikladigim sey Masalin adi oldu. Doktorlar basima toplandi. Ben hala Masal in adini sayikliyodum.
Annemle babam girdi iceri. Annemin yuzunden biseyler oldugu belliydi.
Anne neler oluyor?
B: Kizim..
A: Kardesin...kurtula-
Daha lafini tamamlayamadan aglamaya basladi. Babam annemi sakinlestirmeye calisirken bi doktor yanima geldi.
D: Bak kizim kardesin kurtulamadi. O...o öldü.
O öldü.. O öldü..
Butun gun yatakta sayikladim bu kelimeleri. Bos bos duvara bakarak. Kardesim herseyim ölmüştü..
Nasil alisacaktim bu duruma bilmiyorum. Cok zor olacakti benim icin, ailem icin.. Aradan 5 sene gecti kardesimin şokunu hala atlatamamistim. Unutmus gibiydim ama unutamazdim.
İcimde hep bi bosluk kalirdi. Hala cigliklari gelir aklima. Gozlerindeki korku.. Simdi bir yarim eksik iste...
Arkidesler ilk bolum diye kisa yazdim bu bolum hikayenin konusu gibi bisey yani herseyi burda anlattim
