Nagcrave ako sa ice cream eh. MWAHAHA. Kathniel fanfic 'to. Iluuuuuvthemna. ♥ Enjoy.
Babala: BAKA DI KA KILIGIN. HINDI AKO GANUN KAGALING. Wow rhyme. HAHA
=================================================
“Ate oh. May nagpapabigay po. Wag na daw po kayong sad.” Sabi nung bata.
“Ayy.. sige. Paki-sabi thank you ah?”
“Sige po.”
Eto nanaman sya. Binibigyan ako ng ice cream. Stalker ko ata ‘to eh, alam na alam kung kelan ako malungkot.
Nagsimula syang bigyan ako ng ice cream nung nakipagbreak sakin si Enrique.
FLASHBACK.
Masaya akong naglalakad sa corridor namin. Napadaan ako sa room ni Enrique.
At nakita ko syang..
.. MAY KAHALIKAN.
Tinitigan ko sya mula sa bintana ng classroom nila. Hanggang sa kinalabit sya nung isa sa mga classmate nya at tinuro ako. Alam kasi nilang kami ni Enrique.
Natigil sila sa paghahalikan at ang mas kinagulat ko, ANG BESTFRIEND KO ANG KAHALIKAN NYA. SI JULIA. Wow, cliché right?
Tumakbo nalang ako papuntang.. ewan. Kung sa’n dalhin ng paa. Blur ang paligid ko dahil lumuluha ako. Narinig ko si Enrique na tinawag ako.
“KATH!”
Di ko sya nilingon. MASAKIT KASI EH.
“Kathryn please. Let me explain.” Tumigil ako sa kakatakbo. Shet. Tanga ko ba? Kahit kitang kita ng dalawang mata ko na pinagtaksilan nila eh hahayaan ko pa din syang magexplain.
“Kathryn please. Look at me.” Shit. NANLALAMBOT AKO TWING TINATAWAG NYA ANG PANGALAN KO.
Humarap ako, syempre. Tanga ako eh. Imbis na magalit ako. Pageexplain-in ko pa din sya kahit alam kong wala na. LOKOHAN NA LANG yung ginagawa namin. Or para mas appropriate na term LANDIAN na lang.
“Kathryn.. sorry.” Nung sinabi nya mas lalo akong naiyak.
“Mahal ko sya eh.” THAT HIT ME.
Tinignan ko sya sa mata.. “SO ANO AKO? Gusto mo lang? Or worst.. LARUAN LANG? WOWOWOWOWOWOWOWOWOWOW! Bilib na ako sayo Enrique! BILIB NA BILIB! Sana kung ayaw mo sakin or makikipagbreak ka sakin.. diretsuhin mo sakin! DAHIL MAS MASAKIT YUNG MAKIKITA MO YUNG MAHAL MO..” I emphasize the word “MAHAL MO” “NA NAKIKIPAGHALIKAN SA BESTFRIEND KO.” Shet. Super cliché talaga ng storya ko oh.
“Kath, sorry. Sorry talaga.”
“ANONG MAGAGAWA NG SORRY MO ENRIQUE? WALA. WALANG WALA.” Pagkatapos nun.. iniwan ko sya. Tumakbo ako ng tumakbo. Hanggang sa napansin kong nasa playground na ako ng elem building.
Umiyak ako ng umiyak.. hanggang sa may lumapit saking 5 y/o, dito sya nagaaral.
“Ateeeeeeee.” Ang cute naman nya.
“Oh? Bakit?” Sabi ko sakanya.
“Ate oh. Sabi ni Kuya. Wag na daw po ikaw iyak. Yaan mo na daw po sila. Kainin nyo na lang daw po ‘tong ayskwim para gumaan yung pakiramdam nyo.: Sinong kUya?
