She is a Cosplayer [ON HOLD]

Chapter i: Ang PANGIT MO!

POV of MM.

"tentententen..tententen"

"You may kiss the bride"

waahhh hahalikan na niya ako.. dugdug.dugdug

"pstt!!! maam!!!" huh bakit may ganito .. may tumututol ba sa kasal ko @__@

"pstt!!! maam!! gising!!"(nagising siyang naka nguso)

"waahhhhh!!!! kalabaw na amoy tuyo!!!!" nagulat ako kasi pag dilat na pag dilat ko ng mata ko ay nakabuntag agad yung mukha agad ni yaya

"hahahahaha maam grabe kanaman" matawa tawa niyang sabi sakin

"ikaw naman po kasi e." habang titanggal ko yung mga muta muta ko sa mata ko

"hahahaha.. Tell me maam napanaginipan niyo po yung prince charming mo nu" pangangasar niya habang inaayos yung mga gagamitin ko school.

"hindi po nu. And yaya please po huwag niyo na po ako i-'PO' pleaaseee"nagulat ako sa tanong niya saakin. pero paano niya kaya yun nalaman

"suuss e kaya pla naka nguso ka kanina na parang may hinahalikan..ssuuuss hahahaha"

"weh?? hindi nga po" wahhh nakakahiya.. ><

"hehehe oo. O siya get up at baka malate ka pa traffic pa naman"

"opo thanks yaya" bumangon na ako sa kama at dumiretso na bathroom para maligo

wala kasi yung mga parents ko nasa italy. kaya ito ako ngayon nganga ang kasama ko lang ay si yaya tapos yung driver tapos yung iba pa naming house maids. ang lungkot . lagi kasi silang busy. Halos they don't have a time for me. but they used to contact me using skype kahit papaano naiibsan yung pag ka miss ko sa kanila but still it is not enough i still miss them how I wish lagi ko silang kasama. nakakabagot dito. hayyy

After I take a bath... Nag bihis na ako... Nag ayos ng sarili .. kumain ng breakfast . and yun papasok na going to school yan ang every day doings ko. Natural lang tulad ng nakakarami. pero nakakasawa din.

"yaya" nakapa-ngalumbaba lang ako habang nakapatong yung kamay ko sa gilid ng side window hindi ako lumilingon sa kanya at naka tingin lang ako sa labas kotse habang umaandar ito

"bakit maam?" lumingon ito saakin ng naka ngiti

"kailan po uuwi sila mama?" sobrang miss ko na kasi sila e. kaya yun yung tinanong ko

"ang sabi daw po ay baka next month pa"

"A. ganun po ba sige salamat po" nakaka lunglot laging ganun nalang yung sinasabi nila saakin. laging 'baka daw po next month' e naka ilang sabi na ba sila nun mas lalo na si papa si mama naman halos one week lang siya dito sa pinas  T___T

"maam andito na po tayo sa school niyo" lumingon saakin yung driver habang sinsabi yun saakin pag katapos bumama siya at pinagbukas niya ako ng pinto

"salamat po manong ^^" bumaba na ako at saka ko sinabit sa likod ko yung bag ko.. at nag patuloy na ako sa pag lalakad

"Maam ingat po" lumingon ako sakinila at saka ako kumaway at ngumiti ewan ko ba kun saan ako nakakahugot ng ngiti. kahit ang totoo ay malungkot talaga ako

But this time... I know that there’s still a person who really cares for me. I just continue in walking its too early pa naman ei. I’m not yet late.

--------------------------

CCCCCCCCCCRRRRRRRRIIIIIIINNNNGGGGGG!!!!!! CCCCCCCCCCRRRRRRRRIIIIIIINNNNGGGGGG!!!!!!

Weepee!

Wala siya ang saya ko ^^ wala ulit akong katabi :D yehey walang asungot :D it is almost 3 weeks since pumasok at naka tabi ko yung asungot nay un. As usual lagi ko siyang sinusungitan. Wala lan trip ko lang. hehehehe