50 STYLES OF HARRY [Zarry & Narry]

Chapter - I

เสียงหอบหายใจที่เขาได้ยินก้องไปทั้งหูเหมือนไม่ใช่เสียงของเขา 

ลมหายใจเย็นเฉียบบาดคอและปอดก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาคุ้นเคย

ชายหนุ่มดวงตาสีฝนพรำไม่คิดว่าตัวเองต้องมาหลบอยู่ในซอกมืดของเมืองศิวิไลซ์ไฟสว่าง ท้องฟ้าที่เห็นเป็นทางแคบมีสีหม่นเมฆมืด มันเป็นสิ่งที่เขาต้องปาใส่ป๊อบคอร์นใส่ทุกครั้งที่เห็นในทีวีเพราะมันช่างดูปลอมและจัดฉากมากเหลือเกิน

นอกจากเสียงหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำที่คิดว่าจะทะลักออกมานอกอกกับเสียงหวีดประหลาดในจมูกที่เจ็บระบมแล้ว ก็มีแต่เสียงฝีเท้าดังเป็นจังหวะสะเทือนในหู เสียงกึกๆ ทึบๆ ที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ขณะเดินผ่านม่านลูกไม้ที่ประดับหน้าประตูซึ่งกระทบกันเป็นเสียงกราวๆ เบาๆ ชายหนุ่มแทบกลั้นลมหายใจเมื่อพบว่าเสียงสะเทือนหยุดอยู่ตรงข้างร่างของเขา

เสียงหัวใจเต้นตุบก้องอื้ออึงไปทั่วทั้งหู เขาจะออกจากสถานการณ์นี้ได้อย่างไร ถ้าอีกฝ่ายค้นพบว่ามีเด็กหนุ่มท่าทางเอาเรื่องแต่แท้จริงแล้วไม่มีอาวุธใดๆ เลย ก่อนที่เด็กหนุ่มจะได้ทำอะไรเจ้าของเสียงก้าวเดินปริศนาอย่างที่ตั้งใจ คอเสื้อก็ปลิววือ ร่างสันทัดเซแซ่ดจนเสียการทรงตัว จนเนื้อกระแทกพื้นและมันเจ็บจนสะดุ้ง

"ถ้าฉันเป็นคนจากบิ๊กเจจริงๆ นายจะทำไง" เสียงทุ้มที่ปกตินุ่มเอ่ยออกมาอย่างเยาะๆ

"...แส่ไม่เข้าเรื่อง"