SEN KIMSIN?

Bebek bakicisi

Kafede Leylayla konustuk aksama kadar ve bazi seyleri ona anlatdim. Hem goz yaslariyla hemde aciyla .oda anlatdiklarima cok uzuldu. Ben her seyimi kurban verirken Semihin beni nasil yari yolda birakmasi canimi cok acitiyordu. Yillardir bu aciyi icime gomerek yaşıyordum.
-anlat bakayim neler oldu Esma? Niye boylesin?
-Anlaticam. Bu defa anlaticam.
Ben Sinanla nisanliydim biliyorsun. Ama hep Semihi sevdiyimi onu dusunduyumu de biliyorsun. Hep onu icimde, hayallerimde yasadim. Halime sesli alamaktan korkuyordum.Biri bilir duyur diye hep geceleri sessizce usul usul agliyordum. Kimse bilmezdi. Anlamazdi anlatsamda.
Belkide o donem hayatimin en zor donemiydi. Kendimi caresiz, güçsüz hissediyordum. Yalnizdim. Hep onu hayal eder, onun hayaloyle yasiyordum. Ama düğün günü yani onun düğünü günü kendime hakim cikamadim. Nasil yaptim bilemedim ama ona her şeyi itiraf etdim. Onu sevdiyimi soyledim. Onsuz yapamadigimi soyledim. Konusmamizi karisi duymustu. Bu benim icin cok kotuydu. Ama karisinin yaninda kendimi küçük duwurmedim. Ona Semihi sevdiyimi soyledim. Semih sadece susuyor hiç bir şey konuwmuyordu. Bu beni daha da çıldırttı. Ama konusmaya başladığındaysa mahv olduguma emindim .O beni sevmediyini karisini sevdiyini soyledi. Bu benim olumume imzasini atan son cumleydi derken bir anda her kesi yanimizda gördüm. Her kes annem babam, her kes ışte. Babam beni her kesin onunde doverken Semihin onunde beni tekme tokat doverken Semih bir sey yapmadi. Ben agladikca bagirdikca sanki umursazmis gibi dugune devam edildi. Babam bana bir daha gozlerine gorunmememi soyledi. Onlari rezil etdiyimi biliyordum ama ben dayanamadim hic olmazsa dugularimi bilmesini istedim. Ben aglarrken yanima bile yaklasmadi. Dugun salonun köşesinde oturup sadece agliyordum. Her seyimi kaybettiyimin farkindaydim. Artik bir ailem yoktu. Hic kimsem yoktu. Nisanlim Sinan her şeyi oyrendiyinde zaten gecdi. Çünkü ben artik ortaliktan kaybolmustum.
Düğün salonun disarisinda oylece aglarken bir anda Semihi karsda gördüm. Bu defa ona aşkla diyil nefretle bakiyordum. Bagirdim. Neden boyle yaptiginin hesabını sordum. Susuyordu. Peki o bakiwmalar?, ya elimden tutmalar? Hepsi yalanmiydi. Gercekten beni sevmiyormusun. Off lanet olasica susuyordu. Hic bir sey konusmuyordu. Oylece yuzume bakip duruyordu. Bir anda bana'aff et beni, buna mecburdum'demesi beni kendime getirdi. Bir wey soylemeden çekip gitti. Iste o gun ben halsizce parkta aglarken Ali babam beni buldu.Beni kendi kizi gordu. Her wey verdi.
Ama babam oldu. Hemde kollarimda. Son kez bana Semihi bul, onun guvenini kazan ve gercekleri oyrenmemi soyledi. Gercek neydi neler oliyordu bilemedim.
Şimdi ben onu buldum. Bebeyi var.Kafamda bir soru var Leyla 5yil evli ama cocugu yeni dogmus 1aylik. Neden?
-kizim belki çocukları olmuyormus
-belkide. Bilemem. Simdi bana bir sey soyle ben ona nasil yakin olucam?
-bebeyine bakici olursun.
-onu ben de dusundum ama ben bebek falan bakamam. Hemde onun bebeyine hic bakamam.
-yakin olmak istemiyormisun? Al sana yakinlik hem bebeyine bak hemde yakin ol. Bu kadar basit.
-Ben buna nasil dayanirim. Sana bir sey itiraf ediyimmi.? Ben qaliba hala onu seviyorum
-ben zaten onu biliyorum. Zor olucak senin icin. Ama sirlari ortaya dokmek icin iyi bence. Bebek bakicisi Esma:)

Kendimde o cesareti bulamiyordum. Onun bebeyine bakmak, her gun karisiyla onu bir arada gormek beni cok yipraticak ama yapicam. Yarin onunla gorusucem. Kararliyim.