Evet gidiyordum lanet olası Istanbul'a Can'ın kanını yerde bırakmayacağıma yemin etmiştim yapacaktım ne kadar ürkek bir bedene sahip olsamda düşüncelere dalmışken telefonuma mesaj gelmişti yola bir göz atıp direksiyonu tek elime alırken ekrana baktım Esra'dan dı. Can'ın sevgilisiydi. Can'da benim abim oluyordu.
Gelen Mesaj : Yasemin nerdesin ? Seni küçükyalı tarafından alabilirim arabanıda Enes'e bırakırız.
Bu kızı seviyordum ama onada güvenmiyorum fakat abimin ölümüne çok üzülmüştü Can'la çıkarken tek derdinin lara olduğunu düşünmüştüm ama yanılmıştım
Giden Mesaj : Otogardayım arabayı verdim çabuk ol.
Valizi alıp bankın birine doğru yürümeye başladım insanlar bana farklı bakıyordu nedense , sanırım giyiniş tarzımdandı kapalı giyinmeyi seviyordum mini şortlarla rahat edemiyorum
" Ne o insanlara uzaylı gibi bakıyorsun " dedi bir ses tanıyordum bu bu Emreeee
Arkamı döndüm ve bir çift yeşil göz gördüm Emreydi evet çocukluk aşkımdı yani en iyi kardeşim gibiydi bir nebi dost
- "Emre çok özledim"
Hemen sarıldım "Bende özledim yaseminiiim" dedi
O sırada Esra geldi ve herşeyi bok etti ona bi göz atıp oturmasını isaret ettim banka geçip usulca oturdu bende emreyi bıraktım
"Beni nasıl bulduj daha yeni geldim Istanbula" dedim.
" Takip prenses takip " dedi ve gülümsedi
- Numaranı versene şuan gitmem lazım yeşil gözlü
- ***********
Yanağından öpüp Esraya "hadi" dedim başımı arabaya doğru çevirdiğimde manzara sinir olunmayacak gibi değildi herşey üst üste gelmek zorunda mıydı ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OTOPSİ
Romance~Korkusuz her zaman kazanan birini kim yıkabilir ki~ "Morga girdiğimde Can'ın kesik bileklerini gördüm sanki beynime kan gitmiyor gibiydi ağlayarak siyahla boyanmış sokağa gittim bende onun gibi korkusuz olacaktım kanı yerde kalmayacaktı intikam sı...
