She's a Queen

1

     Rue's POV
"Rue, wanna come with me?" tanong ni Rina habang papalapit kay Rue.
  Si Rina Mere Velasco, kapatid ni Lain ay ang bestfriend ni Rue. Simula nung bata pa sila Rue at Rina hindi na sila naghihiwalay.
"Saan tayo pupunta?" tanong ko.
"Sa cafeteria lang," sagot naman ni Rina.
"Aw, tara na Rin," anya ko naman.
"Sus tung si Rue parang naninibago. Eh palagi naman tayung kasama ha. May problema ka no?" tanong naman niya na may halong kaba.
"Ah wala. Naguguluhan lang ako sa Math lesson na to, Brain damage na nga ako eh," I said as I handed my book to Rin.
"Ay ito lang pala, madali lang to. Pag-aralan mo na lang yan mamaya sa bahay niyo. Tara na nga," sabi niya sa akin habang inaayos ang buhok niya.
Kahit kailan talaga tung si Rin, arte talaga. Kahit ganyan yan mahal ko yan as a friend.
Naglalakad na kami sa hallway ng may sumisigaw "Tulong! Tulong! Tulongan niyo ako please!"
Sinilip namin ang abandoned room kung saan nang gagaling ang sigaw. Binukas ko ang pinto ng dahan dahan at "Blag" Nakita namin ang babaeng humiga at tila walang malay. Nakita rin namin si Lain na nasa itaas ng babae at tila susuntukin niya ulit ang babae ng biglang sumigaw si Rin para awatin siya, "Ano ba naman yan Lain. Kahit kailan talaga! Malaki ka na, huwag mo na tung gawin. Nakakahiya kang bata ka! Itigil mo to kung ayaw mo, wala kang allowance sa loob ng isang taon!"
"Aba at sino ka naman sa tingin mo para ganyan ganyinin ako ha?! Hindi paba sapat sa'yo ang lahat ng kinuha mo sa akin?! Ha?! Sumagot ka!" sigaw pabalik ni Lain kay Rin na ate niya.
"Wala ka talagang respeto ha!" Sigaw ni Rin at pinulot niya ang isang libro at hinampas niya ito kay Lain "Blag"
"Aray! Pagbabayaran mo tong Bruha ka! Bwesit ka sa buhay ko! Bullshit!" Sigaw ni Lain sa ate niya at lumabas pero bago pa man siya makalabas kasama ang kagang niya niluha niya mo na ang laway niya sa mukha ng ate niya.

Nandun lang ako sa room pero wala akung magawa as a lalaki and as a friend of Rina. Hinayaan ko lang si Lain na sigawan niya si Rina at higit sa lahat sa ate niya. Ang bastos talaga nung babaeng yun!

"Rin, sorry kung wala akung nagawa kanina ha," sabi ko sabay kuha ng towel ko at pinunasan ang mukha niya na may laway ni Lain.
"Okay lang. Alam mo ang gentleman mo talaga," sabi niya.
"Sus yun lang yun. Okay lang naman eh tsaka bestfriend kita," sabi ko naman habang tinutulungan makatayo yung babaeng sinuntok ni Lain kanina.
"Tara na nga sa cafeteria," sabi niya.
"Ay teka Rin, anu bang pinagsasabi ni Lain kanina?" Tanung ko naman.
"Ay yun wala lang yun. Di bale na nga tara na," at hinawakan niya ang aking kamay upang lumabas. Iniwan na lang namin yung babae at alam naman niya anung gagawin niya.

Habang naglalakad kami napansin kung wala sa mundo ang atensyon ni Rin kaya kinausap ko siya, "Kanina ka pa Rin ha. Ano ba kasing problema niyong magkapatid?" at huminto kami sa hallway.
''Kasi.." sabi niya.
"Ano? Sabi mo ang lahat, handa akung makinig at tulungan ka. Nandito lang ako palagi sa tabi mo Rin. Wag kang mag-alala. Sabihin mo ang problema mo," sabi ko sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit.

Umiiyak lang siya at basang-basa na ang uniporme ko at mukhang may sasabihin na niya sa akin. "Kasi ako ang sinisisi ni Lain sa nabgyari kay Mommy nung bata pa kami. Namatay si mommy nung time ng graduation day ko kung hindi ko raw kasi pinilit si mommy pumunta sa school hindi raw sana siya namatay," sabi niya at sinubsob niya ang mukha niya sa dibdib ko ramdam ko ang init niya.
"Shhh. Hindi mo yun kasalanan. Responsibilidad naman kasi yun ng mommy mo na dumalo sa graduation day mo. Nadadala lang siguro si Lain ng kalungkutan niya pero deep inside nung sinabi niya kanina siya mismo ang nasaktan ng sobra, ate ka niya eh," sabi ko sabay himas ng likod niya.

At biglang nahimatay si Rin. Inatake na naman siya ng sakit sa puso niya.
Dali-dali ko siyang binuhat at inilabas sa campus at tumakbo ng mabilis papunta sa pinakamalapit na ospital.

Pagkarating dun, agad ko siyang pinasok sa ER at pinalabas ako ng mga nurse. Alam naman nila kung anong sakit niya e, balik ng balik kasi si Rin doon dahil nga sa sakit niya.

Lumabas ang doctor na naka simangot ang mukha,
"Sir kayo po ba ang kamag-anak niya?" Tanong niya ng seryoso.
Dahil sa kaba ko umupo na lang ako ng diretso.
"Sorry po Sir pero bumaba na talaga ang cardiovascular fitness niya, delikado na po ang lagay niya at kailangang mailipat siya sa ICU. At Sir limitado na po ang buhay niya," sabi niya ng diretso.
"Ha?! Ano ba naman yan Doc nagjojoke lang po naman kayo no, wag naman pong ganyang joke. Wag naman po," sabi ko sa Doctor at ang mga luha ay pumapatak na sa mga mata ko ng tuluyan. Mabilis ang agos ng mga luha ko at mukhang hindi ko na talaga kaya at umupo ako sa chair doon.
"Sorry talaga iho, pero wala na kaming magagawa machine lang ang nagla-life support sa kanya. Mga ilang buwan lang itatagal niya at posibleng magigising siya ngunit hindi na mababalik ang lakas niya. Sorry talaga," sabi niya at hinimas niya ang likod ko at pagkatapos umalis.

Sinilip ko ang glass na bintana dun sa ER at nakita ko si Rin nakauniporme pa din marami nang nakakabit sa kanya pero mamaya paglipat niya sa ICU mas marami pa ang ikakabit nila sa kanya. Nanghihina talaga ako at wala akung magawa kundi tawagan ang daddy niya.

- On the phone
"Hello Tito, Si Rin.."
"Anong nangyari sa kanya?!" nauutal na tanong ng daddy ni Rin.
"Kasi po inatake po siya. Sabi po ni Doc. Reyes ang hina na po talaga ng Cardio Vascular Fitness niya at limitado na po ang-" napatigil bigla ako.
"Buhay niya?" Sabi ng daddy ni Rin na humahagulhol.
"Opo, months na lang po at machine na lang po ang nagsu-support sa kanya at may possibility po na magising siya but her strength cannot be back at makakapagsalita po siya pagnangyari yun pero yun parin limitado pa din buhay niya. It so unfair! It's my fault tito!" sabi ko habang tumutulo na nanan ang mga luha ko.
"It's not your fault iho. It's God who decided it to be happened, he gave that delubyo for us para maging matibay tayo sa pagdating ng mga taon na alaala na lang siya," sabi ng daddy ni Rin "I'll be there in 20 minutes. Di bale alam ko na kung asan kayo na ospital ngayun. I'll just tell Lain what happened to her ate later. Don't worry Rin's gonna worry too kung ipapakita mo sa kanya na ng hihina ka."
"Pero si Lain po tito-"
"Mamaya mo na yan sabihin sa akin pagdating ko diyan. I'll just dismissed our meeting right now. Bye see you later" sabi ng daddy ni Rin at ine-end niya ang call.

~Hi guys Chapter 1 is done medyo mataastaas din yan. Ang sakit ng 1st chapter ko no pero patikim pa lang yan.