Δεν ξερω πως βρεθηκαμε εκει.Οχι εκει πανω στον καναπε του σαλονιου μου.Γενικα εκει.Σε εκεινη την στιγμη.Εκεινη την σχεση μεταξυ μας.Το σκεφτομουν και ηταν τοσο περιεργο, ισως και γελοιο στο εφηβικο μου μυαλο.Πως ξεκινησαμε απο ενα 'βρισιμο' ενα βραδυ, μια αναπαντεχη συναντηση, μετα με αρνηθηκε τοσο κατηγορηματικα και εκανε παιδι με αλλη ενω ηθελε στην πραγματικοτητα να με εκδικηθει.Τελικα καλα τα λενε οτι η ζωη τα φερνει οπως δεν τα περιμενεις.Τωρα αυτος ο ανθρωπος, που μισησα, εβρισα, απερριψα, βρισκοταν διπλα μου και με φιλουσε τοσο ομορφα.Δεν προεβαλα ομως καμια αντισταση γιατι ηθελα να συμβει.Απλως δεν περιμενα οτι την δεδομενη στιγμη θα ειμουν η παρηγορια του...
~10:30μμ το βραδυ της συναντησης~
-Τι κανεις Nathan;Τον ρωτησα, ομως δεν το εννοουσα.Ηξερε πολυ καλα τι εκανε και αυτο μου αρεσε.Πολυ.
Ως απαντηση πηρα ενα φιλι στον λαιμο.Ε ναι, τωρα το συνηδειτοποιησα ποσο ομορφο ηταν να σε εχει αυτος που εχει οριστει απο την θεα του φεγγαριου και ποσο ομορφα νιωθεις.
Τον παροτρυνα να συνεχισει αγγαλιαζοντας τον λαιμο του και ανακατευοντας τα μαλλια του.
Η ανασα του ηταν καυτη, τα βλεφαρα του κλειστα.Με τρελαινε τελικα πολυ αυτος ο τυπος.Χωρις να το καταλαβω βρεθηκε απο πανω μου να προσπαθει να μου σκισει την μπλουζα.Το καταφερε τελικα και εγω με την σειρα μου ελυσα το παντελονι του.Κατεβασε το εσωρουχο μου με τα δοντια του και το πεταξε σε μια γωνια.Ηταν τρελο τελικα η στεναχωρια τι σου εκανε.Επιτελους βρεθηκε μεσα μου και εγω συνηδειτοποιησα οτι δεν ειχε καμια σχεση με τον Derek.Ενα βογγητο πολυ εντονο βγηκε απο μεσα μου και συνεχισαν αλλα μικρα να προκυπτουν καθε φορα που τον ενιωθα ολο και πιο μεσα μου.Τοτε ηταν που η λυκανθρωπος βγηκε απο μεσα μου και την εκμεταλλευτηκα πληρως.Την γουσταρα αυτην την τυπισσα.Δυναμικη, ανεξαρτητη και τοσο σκυλα.Τον γυρισα και τον εβαλα απο κατω."Τελος"του ειπα."Απλα παραδωσου σε μενα γιατι δεν γλιτωνεις"Το χαμογελο του εδειχνε πολλα υποσχομενο, ετοιμο για ολα.Η γλωσσα μου αρχισε να κανει βολτα σε ολο το κορμι του και φυσικα δεν ξεφευγαν βογγητα μονο απο μενα.Τελος, αυτη ηταν η πρωτη μου φορα και καλυτερη δεν θα υπηρχε, ουτε φυσικα θα την εκανε κανενας Derek.Εδω που τα λεμε, τι Derek και μαλακιες..
~9:00πμ επομενης μερας~
Ξυπνησα στην αγγαλια του.Τον ειδα που με κοιτουσε πολυ τρυφερα.
-Κοιτας πολυ επιμονα"Ειπα.
-Με διακοπτεις"Μου απαντησε ολως δικαιως.Λεω και εγω κατι χαζομαρες..
-Nathan πως το καναμε αυτο; Γιατι; Τα πραγματα ειναι τοσο μπερδεμενα και βαλθηκαμε να τα κανουμε χειροτερα.
Με αγγαλιασε τρυφερα.
-Ερμιονη το οτι καποιοι μπερδεψαν την κατασταση δεν μου στερησε τα συναισθηματα για σενα, ουτε φυσικα τα παραμερισε.Με φιλησε.
-Και τι θα κανουμε με αυτο το μωρο;
Ρωτησα με την απορια ενος πενταχρονου παιδιου.
-Θα γεννηθει κανονικα και θα προσπαθησουμε να το προφυλαξουμε..
-Ο Kyle μου φανηκε τοσο πολυ αποφασισμενος..Δεν θα ηρεμησουν αν δεν το σκοτωσουν..Τα πραγματα θα γινουν χειροτερα και φοβαμαι Nathan..μπορει ο επομενος στοχος να ειναι οι γονεις μου..
Ειπα και χλωμιασα μονο στην ιδεα.
-Μην ανησυχεις ζωη μου.Μου ειπε ψυθιριστα.Ολα θα γινουν αρκει να ειμαστε ενωμενοι.Το οτι εγω και εσυ, δυο νομιμοι mates ενωθηκαμε και αποδεχτηκαμε ο ενας τον αλλον, μας κανει πιο ισχυρους..!
-Πως με ειπες; Ρωτησα εκπληκτη σαν να μην ειχα ακουσει λεξη απο τα μετεπειτα λογια του.
-Ζωη μου"Ειπε αποφασιστικα.
Δεν μιλησα..μονο τον αγγαλιασα και τον φιλησα και χωρις να το καταλαβω ημασταν παλι στο κρεβατι..
Δεν νομιζω να σηκωθηκαμε εκεινη την μερα..
