Bir Zamanlar

SENİ SEVİYORUM ANLA

Otobüsten inip bana çünkü seni seviyorum dedi.Ben hiçbir şey diyemedim.Otobüse bindim.Kerem arkadan takip ediyordu.Yüzlerce mesaj attı.Hiçbirine cevap vermedim.Sadece bir kez benim peşini bırak yazdım.Ama beni dinlemedi.İzmir'e gelmiştim.Hemen bavulumu alıp hızlıca bir taksiye bindim.Izmir de en yakın arkadaşım oturuyordu.Biraz onun yanında kalıp kafa dağıtmaya ihtiyacım vardı.Kısa süre de arkadaşımın evine geldikten sonra ücreti ödeyip taksiden indim.Eve baktığım zaman ışıklarının yandığını görünce sevindim.Arkadaşımı özlemiştim.Uzun zamandır görüşmüyorduk.Güneş,benim çocukluk arkadaşım,belki de çocukluğumun en güzel zamanları Güneş'le geçti.Güneş ailesini küçük yaşta araba kazasında kaybetti.Daha sonra hep bizimle yaşadı.Güneş'i ben her zaman kardeşim olarak gördüm.Kafa dağıtmak için yanına geldim.Belki bu esnada Keremi de unuturdum.
《 1 HAFTA SONRA 》
Güneşle hergün birşeyler yapıyor-
duk.Ama Keremi unutamadım.
Birgün yine eve geldiğimde karşıma çıktı.Konuşmak istiyorum dedi.Ama ben reddettim.Onunla konuşmaya hazır değildim.Ama bana benimle geleceksin başka
çaren yok dedi.Asla dememe kalmadan beni sırtına atıp arabaya götürdü.Bağırdım.Fakat kimse yardım etmedi.Hatta alkışladılar.Başka çarem yoktu.Kabul edecektim.Arabaya binip ehliyet kemerimi taktım.Kerem de şoför koltuğuna oturdu.Arabayı hızlıca kullanmaya başladı.Uçuruma gelmiştik.Yol boyunca tek bir kelime etmedim.Arabadan indim.5 dakika boyunca konuşmadı.Bana baktı.Daha sonra
-Neden bana bunu yapıyorsun ben sana ne yaptım dedi.
Ben de
-Sen benim gözlerimin önünde başkasıyla öpüştün dedim.Kerem
-Sana kaç kez anlattım.Benim hiçbir suçum yol dedi.
Ben
-Bu söylediklerini duymak istemiyorum dedim.Ve arkamı dönüp koşmaya başladım.Peşim-
den geldi.Kolumu tutup.Beni kendine çekti.Ve bana "SENİ SEVİYORUM ANLA" dedi.