----××××××××××××------
Isang babaeng may nagngangalang Jane Claire Hinata, Grade 12 student sa Ariealique School. Nag-iisang anak, may lahing japanese, may kaya sa buhay at nabu-bully sa school. Nabu-bully sya dahil sa inggit ng kanyang mga kaklase, sinasabihan rin syang walang taste sa fashion pero hindi nya na lang ito pinapansin dahil alam nyang lalaki lang ang gulo pag pinansin nya ang mga ito.
Sa kabilang pamilya naman ay may anak na lalaki. Ang pangalan nito ay John Dave Kim, 1st year collage sa Ariealique School , nag-iisang anak, anak mayaman. Ang pinaka-ayaw nya ay tinatawag syang anak mayaman dahil iniisip nyang parang may mali pag tinatawag syang anak mayaman.
"JC!"
"JD."
"Mowsta?"
"Mabuti :-)"
Si JD ay kanyang kababata at kaklase simula grade 1.
"Sabay na tayo."
"Alangang hindi pa tayo sabay, iisa lang naman ang school natin " pagbibiro ko sa kanya.
AFTER CLASS
"JC di muna ako makakasabay, kung magtanong sa iyo ang parents ko pakisabi na pupunta lang ako sa park" pagkatapos nyang sabihin iyon tumakbo na palabas si JD.
'So, ibig sabihin mag-iisa akong uuwi sa ganitong kasama ang panahon. Ang lakas pa naman ng ulan at hangin. Good luck na lang sa payong ko huhuhu...' sa isip-isip ni JC
Habang si JD ay papasok sa loob ng hospital...
"Excuse me, asan po si Dr.Esculde?"
tanong ni JD sa nurse.
"Sir, wait lang po tatawagin ko lang po sya."
•Maya-maya•
"Sir, andito na po sya"
"Good Afternoon, Dr.Esculde. Ito na po yung kailangan sa DNA Test" sabay bigay ng dalawang suklay ni JD sa doctor.
After 1 week bumalik si JD sa ospital.
"Sir, ito na po ang result ng DNA." Pagtingin ni JD sa resulta.
"Siya nga." Pero maya-maya sumakit ang ulo nya at bumagsak ang buong katawan nya sa sahig.
Kinabukasan...
Nagtataka si JC sa inasta ni JD kaya nilapitan nya ito.
"Huy!" kaso di pa rin sya pinapansin
"Yuhoo!" sabi nya habang kinakalabit nya ito.
"JD! Gising ka ba?" tanong ni JC
"Kuya." Nang marinig iyon ni JD bigla syang napatingin kay JC.
"Can we talk?"
"Kinakusap mo na nga ako eh." Sagot ni JC
"Gusto kong tayong dalawa lang." Kaya pumunta sila sa rooftop dahil parehas lang naman silang walang teacher sa oras na iyon.
"Game. Ano na yung gusto mong sabihin?"
"Alam mo ba kung may kapatid ka ba nun?"
"Yeah, but my mom said kuya died when I'm 2 years old"
"What if... buhay pa ang kuya mo."
"Impossible. Nasa heaven na sya okay. Ikaw na lang ang nag-iisa kong kuya."
"Paano kung sabihin kong I'm your REAL kuya. Maniniwala ka ba?" biglang kumunot noo ni JC.
"Stop talking to my kuya na. Saka hindi nakakatuwa ang mga jokes mo"
"I'm not joking" sabay bigay ng envelope kay JC kaya kinuha naman ito nang makita nya ang matagal ng nawawala nyang suklay ay may positive na nakalagay sa DNA result. Nabitawan niya ito at hindi makapaniwala sa kanyang nakita.
"Bumabalik na ba ang memory mo? "
"Yeah. Ibig sabihin alam mo na kuya mo ako at alam mo rin na buhay sya at alam mo na may amnesia ako!?"
"Sorry *hik* sabi ni mommy makakasama daw sa iyo pag pinilit kitang ipaalala ang lahat kaya nagpanggap akong di ko alam ang past mo at ang totoo *hik* 5 years old ako na magkaroon ka ng amnesia dahil sa car accident at kaya napunta ka kila tita dahil *hik* sila ang nagpagamot para gumaling at gumising ka"
Ang akala ni JD na itinakwil sya ng sarili nyang pamilya pero hindi akala lang nya ito. Kaya niyakap nya na napakahigpit si JC para tumahan ito sa pag-iyak.
Pagdating nila sa bahay....
"Mom! Dad!"
"Anak mus-" natigilan ang mommy ni JC dahil sa nakita nya.
"Ikaw na ba iyan, JD?"
"Yes mom."
After 5 minutes
"I'm ho-"
"Good Evening po." Sabi ni JD
"J-JD?" Maluha-luhang sabi ng daddy nila JC at JD.
"Yes Dad it's me John Dave"
"Welcome home anak, and Welcome back to our family" Sabi ng mommy at daddy nila JC at JD.
THE END
___________________________
Don't forget to vote and comment :)
