Geriye Dönüş

1

Rüzgar saçlarımı okşarcasına esiyordu . Gözlerimi kapattım ruhuma işlemesine izin verdim. Ruhumu ve bedenimi tanıştırmak istiyordum . Yavaşça dokunmaya başladım bedenime . Bu benim . Yıpranmışlık dolu her zerreyle yüzleşiyordum . Gözümden süzülen tek bir damla gözyaşını yakalama çabası içinde bulunmadım . Acizlik göstergesiydi belki . Yada korku Ama bu benim . Bedenimin sınırları içersinde kendimi ifade edebildiğim tek yol bu . Her nefeste vücudumun parçalara ayrıldığını hissediyordum .
      Düşünceler hırçın bir deniz gibi beni ordan oraya sürüklüyordu . Benliğimi buluyor muydum yoksa tastamam kayıp mı  ediyordum ? Kararsızlık benim de yaşantımın  yoldaşı olmuştur  . Kimi zaman sıradan kimi zaman ince bir ipte yürüme hissi veren bir yoldaş .
      Çalan telefon  beni zihnimin en derinliklerinden kolumdan kavrayarak yüzeye çıkardı. Uzun süre nefes almamışcasına derin bir nefes alıp gözlerimi hızla  açtım.  Kendime gelene kadar telefon susmuştu . Bilinmeyen numaraydı .
        Yüzümü ellerimle ovup kendimi toparlamaya çalıştım . Duş almak için banyoya yürüdüm . Hayat o kadar hızlı  ilerliyordu ki durup aynaya saatlerce bakıp bana ait olan yüzü tanıma fırsatı vermiyordu . Yada ben kendimden kaçmak için bahaneler üreten bir makinaya dönüyordum  .  Belkide gözlerimin arkasında asılı kalan geçmişimden kaçıyorumdur . Bilemiyorum ... Göz altı torbaları , kaz ayakları , hafiften belirginleşen çizgiler ... Bunların hayatımın en büyük sorunları olmasını dile(ni)rdim . Anlımda sağ kaşımın üstündeki  altı  dikişli derin yaraya dokundum . Bedenim sindirmişti yarayı yıllar sonra . Ruhum ilk günkü gibi kanıyordu oysaki . 35 yıl boyunca birbirinden ayrı yaşayan ruhum ve bedenim ...  35 yıl , 420 ay ,12.600 gün .  35 yıl önce   milyonlarcasından birinci olupta bir kaç insana gücünün yetmemesi ne garip .

     Banyodan mutfağa geçip  bir elmayla salona döndüm . Telefonumu kontrol etmek üzeri uzandığım anda bir mesaj geldi . Mesajı açtığım an esneme hızlı vurulan bir güç hissettim  dizlerimin üzerine çöküp var gücümle  bağırmaya başladım . "Bu sadece bir oyun prenses "