Herseyden bıkmış ve soğumuş bir şekilde eve doğru yürüyorum.
Siktimin derslerinden yine kalmıştım.cokta umrumda sanki.kendi kendime anneme ne diyecem diye düşünürken yolda emre ile karşılaştım o beni gülümseten canım kankamdı.bana hep şeytan derdi.bunu neden dediği hakkında hiçbir fikrim yok ama öyle diyordu işte,ve en kötüsü de bu hoşuma gidiyordu."Naber şeytan"."iyi,ayaklı espiri makinam".dediğimde güldü.gülüsü güzel ve Masum du.o ben gibi değildi ama bana iyi geliyordu."hadi öyküyü alalım,cafe ye gideriz"."sen nasıl istersen".Öyküyü alıp cafeye vardigimizda hava kararmıştı.Ben genelde hep içtiğim üstü kremalı latte mi yudumluyordum.Derken emre bizimle önemli birşey konuşacağını söyledi.Emre ve önemli birşey,bunlar genelde hiç yakın olmayan iki kelimeyi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~beyaz şeytan~
Romancerüya izmirde annesi ile yasiyan 17 yaşında bir kız. babasını 5 yaşında kaybetmiş.haytatindan bıkmış ama arkadaşları ve rüzgar onu mutlu etmeye çalışıyor. "seni seviyorum küçük kız,sevmemek elimde değil" by:betul sila gültekin
