Never leave me again.

Chapter 13

*1 jaar later*
Laura pov
Vandaag is de dag dat mijn kleine schat eindelijk na een jaartje naar huis mag! We hebben zo lang moeten wachten, elke dag naar het ziekenhuis gaan begon ook wel wat tegen te steken. Harry en ik stappen in de auto en vertrekken naar het ziekenhuis. Ik probeer te vechten tegen mijn tranen. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. 'Hey babe, dit word een grote stap voor ons, maar we zullen het zeker goed doen!' Zegt Harry en legt een hand op mijn bovenbeen. We komen aan in het ziekenhuis, ik begin steeds nerveuzer te worden. De dokter staat ons al in de gang op te wachten. 'Mrs. Styles en Mr. Styles?' Ik krijg een glimlach op mijn gezicht. We gaan binnen in het te veel te kleine bureau om enkele papieren te tekenen. Ondertussen komt er een verpleegster met Kyano binnen. Ik begin tranen in mijn ogen te krijgen. Ik sta op en neem Kyano uit de verpleegster haar armen. Hij is zo veranderd! Ik geef hem een kusje op zijn voorhoofd en zet me terug op de stoel naast Harry. We praten nog even met de dokter en verlaten dan het ziekenhuis.  We komen buiten en Harry geeft me een knuffel. 'Dit is de dag waar we maanden op hebben gewacht, ons eigen kindje meehebben naar huis.' Zegt Harry en geeft een kus op mijn voorhoofd. We wandelen naar de auto en we vertrekken eindelijk naar huis. Eens we thuis aankomen zie ik mijn broer aan de deur staan. 'Laura! Eindelijk! Ik ben zo blij voor je dat Kyano eindelijk thuis is.' Zegt Dwayne en knuffelt me. 'Je bent niet alleen lach ik. 'Mama ging nog eens langskomen als je thuis was met Kyano.' Zegt Dwayne. Ik kijk verbaasd. Enkele maanden geleden is mama met James, Xavi en Milan terug naar België vertrokken. 'Mama is toch in België?' Vraag ik. 'Was in België.' Zegt Dwayne met nadruk op "was". Harry neemt Kyano uit de auto en we gaan allemaal naar binnen. Harry loopt naar de keuken met Kyano. Ik hoor hem praten tegen Kyano, hij is amper een jaar oud Kyano verstaat er niets van. 'En dit is de keuken, en daar buiten heb je de tuin daar zullen we veel kunnen voetballen! Laten we nu naar je kamer gaan!' Zegt Harry tegen Kyano. 'Harry idioot, je weet toch dat hij er niets van snapt! Hij is amper een jaar oud!' Zeg ik lachend. 'En nu steken we de tong uit naar mama!' Zegt Harry tegen Kyano waarbij Kyano lacht. Ik zet me naast Dwayne in de zetel en ik leg mij, hoofd op Dwayne's schouder. 'Hoelaat is het?' Vraag ik aan Harry. 'Nu 14u39.' Antwoord Harry. 'Ik ben zo moe.' Zeg ik en geeuw. 'Wel, ik denk dat ik eens weg ga naar huis.' Zegt Dwayne en staat op. 'Oke, tot de volgende.' Zeg ik met een lachje. 'Ik zal vanavond het avond eten maken voor je, en dan kunnen we nog samen met ons 2 als Kyano in zijn bedje ligt een film bekijken!' Zegt Harry en legt een arm rond me. 'Super! Dankjewel! Je bent de beste.'