de nachtmerrie

Na wat nog geen minuut leek te duren werd kasper al weer gewekt door zijn moeder, slaaperig liep hij naar beneden. Zijn vader en zijn zusje lola zaten al aan tafel "je ziet er moe uit" zij zijn vader maar kasper andwoorde niet.
Die nacht ging kasper weer met tom dromen vangen en die nacht daarna weer en weer en weer ze werden er steeds beter in alles ging goed tot kasper uitgleed met een tas vol potjes met dromen kasper stond op en deed de tas open bijna alle potjes waren stuk en er vlogen een paar witte donsbolletjes uit die uiteen stoven tot een eenhoorn of een regenboog met een pot vol met goud, kasper en tom keken hun ogen uit naar alle mooie dromen tot opeens hun nachtmerrie uit de tas kwam, de zwarte bol onplofte met een luide knal en er kwamen allemaal monsters uit die langzaam naar hun toe liepen, nou ja, je zou het eerder zweven kunnen noemen. Er kwamen steeds meer monsters uit de ontplofte bol tot dat er als laatst een man met een groot zwart paard uit kwam, alle monsters dreven langzaam weg "hhoe hoe kan dat" stotterde tom verstijft van angst, maar hij kreeg geen andwoord de man op het paard liep naar hen toe en toen ze goed keken zagen ze dat het paard in de fik stond, maar ze durfde er niets van te zeggen "ik ben de zwarteschim" zij de man met een akelijke schele stem "ik ben al tweehonderd jaar niet vrij geweest, en nu kan ik lekker veel kinderen nare dromen bezorgen en nu kan ik ijndelijk waak nemen op mijn neef klaasfaak muwahahaha" lachte hij met een akelige lag "dank jullie wel" "ehh... uw paard staat in de fik" zij tom aarzelend "oja" zij de man "ik heb hem nog niet voorgesteld, dit is nachtmerrie mijn paard, zijn ras is een nachtmerrie" en terwijl hij dat zij draaide hij zich om en gallopeerde weg.