Kod Adı: DEDEKTİF

Bölüm İki (olay yeri)

Müfettiş karakoldan çıktığı gibi olay yerine gitti.Beklediği gibi kenan oradaydı.

-Selam dedektif inceleme nasıl gidiyor?

-İlk olarak,büyük bi ilerleme kaydettik katil pek çok parmak izi bırakmış.Ayrıca birşeyler yanlış.Kurbanın ceketini incelerken fark etim,kurşun delikleri yok!

Nasıl yani,emin misin?

Ne zaman yanıldığımı gördün?

Aaa haklısın saçmalıyorum.Ama çok tuhaf nasıl olabilir?

Sadece bu kadar da değil ceketin sırt tarafının iç kısmında hileli bıçaklar buldum.

O zaman silah kullanılmamış...
Kenan müfettişin sözünü tamamladı
-Ve katil orada değilmiş.

-Bu demek oluyor ki katil aslında bir suikastçı.
Bu müfettişi biraz şaşırttı.Dedektif devam etti,biraz da müfettişi şaşırtmanın zevkiyle
-Bu aletler her silahın kurşununa benzetilebilir.Eğer ki çeliğin üzerinde parmak izlerini bulabilirsek,katili bulabiliriz demektir.

-Pekala olay yeri inceleme bunu halleder şu lanet olası dava kapansın istiyorum.

-Merak etme dostum bunu halledicez.Hep hallettik.

-Sıkıldım "dedektif" yaşlandım.Geri dönmeyi düşündün mü hiç?

-Bana dedektif deme.Ayrıca ben bana yapılan adaletsizliği unutmadım.

-Geçmişte hatalar oldu evet,ama bırak geçmiş geçmişte kalsın.

-Geçmiş peşimizi bırakmaz o yüzden sakın geçmişi geçmişte bırakma.

İkiside bir süre hiç konuşmadı.sonra vedalaşıp evlerine gittiler.Akşam vakti kenan dosyayı yeniden incelerken katilin ne kadar acemi olduğunu fark etti.Bir an gülümsedi eski günlerini,polis olduğu zamanları hatırladı.Sonra da...ona yapılan hainliği,üstüne yığılan suçu,adaletsizliği hatırladı.Tekrar eski asık ifadesini suratına takındı.Tam o sırada bilgisayarına bir e-mail geldi o anki dalgınlığı yüzünden bilgisayardan çıkan bildirim sesi onu ürküttü.Müfettiş parmak izi sonucunu göndermişti.Dedektif"katil gerçekten acemiymiş"dedi"sanırım biraz uyusam iyi olacak..."