Uyumadan geçirdiğim 3. gün göz altlarım soğan halkası gibi. Aynanın karşısından geçtiğim de kendimden korktum. artık uyumalıyım ama uyursam tekrar o rüyayı görebilirim ve bu benden bile korkutucu. kahve artık beni ayakta tutmaya yetmiyor. Bu arada ben İSMİM ÖNEMLİ DEĞİL kimse de beni tanımaz zaten. Liseyi bitireli 5 yıl oldu ve 5 yıldır evimden dışarı çıkmadım. babamı ve annemi tanımıyorum. onlara dair tek hatırladığım bir patlama , yoğun ışık ve ses. Arkadaş çevremi de yardımcım ve hizmetçim oluşturuyor. Belki merak edersiniz bu kız 5 yıldır evden çıkmadan nasıl yaşıyor diye bilgisayar sayesinde. Evimde bir oda tamamen bilgisayarlarım ve bana ait aslında diğerleri de bana ait ama onlarla pek ilgilendiğim söylenemez. Daha fazla saçmalamadan uyumalıyım diye düşünüyorum yoksa uykusuzluktan öleceğim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
:)
Teen Fictionılık rüzgarda savrulan çimenler ve gökyüzünün derinliği altında bana bakan bir çift göz. maviye bakan kahverengi.
